Ekpafu min, ekpafu!

La tv elŝaltis mi
la papilio sen lum’ falis
same kiel mi
tiu estas mia lim’
pro io ajn falas mi
ektremojn sentas mi pro vi,
tion diris vi,
ĉiam vi.

Mi diris vin: foriru!
sentas mi parfumon de la urb’
kie enfermiĝas mi en sol’
jen la centro de mia lim’
kiam pensas mi pri vi,

sentas ke mi ne plu eltenas vin

Stulta estis mi,
scias mi

scias mi.

Ne pensu plu pri mi
celumu kaj ekpafu
vian koron rompis mi

Ekpafu min. ekapfu.
Ne pensu plu pri mi
nenion vi atendu

vian koron rompis mi
ekpafu min, ekpafu, ek !.
ek!

tre bone konas min
sed neniam legis mi Freud
estas mia pensmanier’,
superigi ĝin ne povas mi
nur pro tio estas mi
kaj vi je miloj da kilometroj
dormante kun mi ne scias kiu
diru nun

diru nun.

//Ne pensu plu pri mi
celumu kaj ekpafu
vian koron rompis mi

Ekpafu min. ekapfu.
Ne pensu plu pri mi
nenion vi atendu

vian koron rompis mi
ekpafu min, ekpafu, ek !.
ek! //