Plej verŝajne vi jam aŭdis min? Sed ĉu fakte vi konas min? Nu mi nomiĝas Flurk, jes mi scias iom stranga nomo sed estas la estro kiu donis la nomon al mi kaj mem mi ne havas eblon ŝanĝi la nomon, mi devis akcepti kiel mi devas akcepti ĉion.

Jes bone rigardu, mi estas bela ĉu, la felo aspektas sana kaj ĉu vi jam vidis kiel rapide mi povas kuri. Estas grava en laboro kiun mi faras ke oni aspektas bona kaj jes vigleco kaj rapideco estas deviga afero por mi.

Mi venis al ĉi tiu bieno antaŭ 5 jaroj. Malgranda mi estis kaj tute ne taŭga por la tasko kiun oni antaŭvidis por mi. Estro venis kun mi al la hejmo. Li aĉetis min kaj mi povis eniri lian aŭton per kiu li veturis hejme. Survoje, nu mi neniam forgesas, mi malsaniĝis ĉar mi neniam estis en aŭto antaŭe. Mi vomis, vomegis, mi preskaŭ povis skribi mian nomon vomante. Jes mi ankaŭ devis pisi kaj ne sciis ke estis malpermesata en aŭto. Mi neniam forgesis ĉar la estro tiel forte draŝis min ke mi preskaŭ perdis konsciencon.

Estis ludo por mi ekzerci voĉon kiam mi estus juna kaj mi do ofte bojis, nur por la plezuro aŭdi propran voĉon. Estro ĉiam venis ektere kaj kiam li ne vidis vizitanton sur vojeto al domo li aŭ batis min kaj diris ke mi devis silenti aŭ li simple piedbatis min. Ho jes en la komenco mi ankaŭ havis ĉeno cirkaŭ kolo. Tion oni faras ĉe ĉenhundo.

Kiam mi estis unu jaro ĉi tie, la estros metis draton ĉirkaŭ la bieno kaj pordon kiun li povas malfermi kaj fermi el lia aŭto. Ek de tiam oni foriĝis de mi la ĉenon kaj mi iĝis libera hundo.

Nu libera ĝis la tago ke vulpo estas ĉe alia flanko de la drato. Estis malfrue en nokto kiam li pasis. Iom fiere sed ne tro laŭte grumblante mi iris al drato por montri ke mi ne estas ordinara ĉenhundo.

"Kiel vi - demandis la vulpo - ĉu ĉio bona en via karcero?" Rigidege mi staris tie, senspire pro la vortojn kiujn mi aŭdis. Mi en karcero, sed diable mi havis 3000 kvadratmetrojn nur por mi. Mi do protestis kaj diris ke mi tute ne sentis min en malliberejo. La vulpo moke ridis kaj petis ĉu mi volas kun li promenadi? Iri ekzemple al arbaro kiu troviĝis 10 kilometrojn for.

Mi turnis al li la dorson, jes pro honto. Imagu mi vivas en karcero. Jes estrino alportas al mi ĉiun tagon manĝon. Nu mi devas konfesi ke mi neniam bone scias kion fari? Ĉu ŝi estas bonhumora bone mi povas karesi al ŝi la krurojn per plej dolĉa parto de mia pelto. Sed jam okazis ke mi karesas ŝin kaj preskaŭ enamiĝas al ŝi - nu se eblas ke hundo enamigas kun virino, jes belega - kaj ek ŝi fortege piedbatas al mi. Diable mi malŝategas ke oni piedbatas. Ĉiam eblas resti gentila ĉu, ĉiam eblas peti, pardonu, sed hodiaŭ mi ne estas karesema ne faru.

Mi estas nekredeble fidela hundo faras ĉion por miaj estroj, submetigas min al ĉiuj kapricoj, ĝis antaŭ semajno.

Antaŭ du semajnoj li diris al mi ke mi devas veni al arbustro malantaŭ la domo. Mi kuris ĉar mi ne volas esti malĝentila al mia nova amiko. Mi neniam volas esti malĝentila, mi naskiĝis tiel. Mi estas fidela ĝentila Flurk.

La vulpo havis jam preskaŭ tute pretan tunelon kiu ebliĝis min iri sub la drato al libereco.

Tuj mi estis ĉe alia flanko de la drato, sed jes, mi rigardis al domo de estroj kaj mi sentis malbonecon al koro. La fidela hundo kiu forlasas la estroj, ĉu tio eblas. Mi havis larmojn en okuloj kiam mi forkuris de mia malliberejo.

Tiam kiam mi vere, vere malsatis mi aŭdis mian estro kiu vokis, Flurk, Flurk, venu knabo. Venu Flurk, nun.

Mia koro hupegis en korpo de ĝojo kaj mi volis kuri al estro kiam mi aŭdis lin krii, Se vi ne tuj estas ĉi tie mi piedbatas vin ĝis morte.

Kion fari. Kia elekto. Mi estas libera nun, libera birdo kiu malsatas, kiu timas aliajn garhundojn kiuj ŝajne ĉiuj estas agresemaj.

Mi vidis virinon, preskaŭ same bela ol estrino kaj mi kuris al ŝi por ke mi karesu la krurojn. Ho dio, kiel ŝi kriegis. Viro venis el domo kun bastono kaj li severe batis min. Mi nur volis esti ĝentila. Mi estas malbonega gardhundo, mia karaktero ne taŭgas por la laboro.

Kvin tagoj mi profitis de mia libereco kaj tiam ne plu eltenis.

Mi ne estas birdo, birdoj estas liberaj, ili flugas kien ili volas. Mi komprenis ke mia loko estis en bieno. Mi estas nur simpla laboristo, simpla gardhundo.

Denove mi iris al tuneleto sub drato kaj reprenis mian lokon en karcero, ora karcero mi nun komprenis.

Mi metis min ne tro for de la domo kaj kiam estrino venis ekstere ŝi estis nekredeble kontenta revidi min. rapide mi kuris al ŝi kaj volis mortkaresi la krurojn de la belulino, sed ek ŝi fortege piedbatis min kaj kolere diris ke mi havos severan punon kiam estro venos hejme.

Tiam ŝi donis al mi akvon. Rapidege mi komencis trinki por ke neniu vidis ke mi larmis.

Mi pripensis. Kion fari. Severa puno ĉi vespero. Ne mi ne akceptas, mi denove foriras kaj preferas morti pro malsato ol lasi min trakti kiel ordinaran hundon.

Je tiu momento venis estrino kun manĝo por mi. Kaj tiam komencis kompari. Certe severa puno ne tiel doloras ol libereco al kiu mi ne kutimas.

Mi estas garhundo kaj mia nomo estas Flurk. Mi de tempo bojas sed, kvankam mi taŭgas al nenio mi estas nekredeble ĝentila.