Jes, mi estas en banĉambro, mi tuj venos, momenton.

Kion vi volas diri? Ĉu? Vi ne volas diri tion, ĉu? Ĉu denove vi volas?

Sed pasis nur du horoj ek de antaŭa fojo. Kiu vi estas, superviro eble?

Nu bone, mi iu ajn estas nuda, kion vi pensas, ĉu mi senvestigu vin? Ĉu ambaŭ nudaj?

Plaĉas al vi ke mi forigu vian vestaĵon, ĉu?

Jen lasta parteto de la vestaĵo. Diable, kiel bela vi estas, vi virviro de mi.

Kion mi faru, ĉu unue mi karesu vin iom? La ventro, eble kaj la brakoj?

Jen rigardu, suno metas siajn radiojn sur lito, ni duoble profitu.

Jes vi povas kuŝigu vin sur min, sed trankvile mi petas, mi jam sufiĉe bone konas viajn frenezaĵojn.

Arg, atentu. Estu singarde mi petas, vi sovaĝulo.

Jes tiel, bone, trankvile. Jes tiel plaĉas al mi.

Jes mi scias ke miaj mamoj estas malgrandaj, sed tio ne signifas ke vi devas engluti ilin entute.

Profitemulo! Ĉu unu mamo ne sufiĉas? Jes, lasu la rapidajn manojn preni ĉion.

Aj, atentu, vi preskaŭ forpinĉas la cicon. Mi ja petegis esti trankvile, ĉu?

Sentu kiel agrable brilas la suno sur via dorso, bona sento ĉu? Ĉu mi dorlotu dorson iom? Plaĉas al vi, ĉu ne?

Ho kara jes, sed atentu, mi nur antaŭ horo metis puran drapon. Detenu vin iom ĉar antaŭe vi ja donis al mi sufiĉe da laboro poste.

Atentu karulo, atentu la piedojn. Jes vi donis al mi doloron. Jes al ventro, vi vere piedbatis min kaj la ventro daŭre iom doloras pro tio.

Kia agrabla sento - tiu suno sur via dorso kaj karulo, viaj femuroj. Vi komplete frenezigas min, mi volas mordeti viajn femurojn nun. Kaj viaj okuloj, vi, vi belulo, vi tute posedas min. Mi amegas vin.

Jen bone tiel. He kio do, ĉu sinjoro estas dormema nun? Ne diru ke vi nun volas dormi, ĉu?

Antaŭ kelkaj minutoj vi estis la granda miraklo kaj nun vi volas dormi nun ke panjo ĵus nutris vin.

Bone, jen venu; mi aldonos al vi puran vindotukon, ĉar mi konas vin jam. Post manĝo he, nu kiel mi diris, mi metis puran drapon.

Jes dormu nun mia eta princo, baldaŭ estos paĉjo hejme.