“Ewa Lipska (...) estas konsiderata antaŭ ĉio la poeto de paradokso, absurda ironio, aŭtoironio;
ĉi difinoj diras al ni (...) ke Ewa Lipska traktas la mondon kun distanco”
Marta Wyka

Pardonu tion al mi


Ne respondas mi je viaj leteroj, telefonoj,
postlasas l’ amikecojn.

Pardonu tion al mi...

Pli kaj pli mi ligas min al mi.
Retropaŝas mi funden.

Ne mirigas min popol’,
Ne mirigas hom-amas’.

Venkoj kaj malvenkoj iĝas la samo.
Gajnoj kaj perdoj iĝas la samo.

Sur erikejoj min ravas papili’.
Dumnokte mi nutras vespertojn.

El la pinto de l’ monto
mi observas
subirantan ostron de l’ sun’.

Pardonu tion al mi...

Esperantigis Helena


Wybaczcie mi to...

Nie odpowiadam na wasze listy telefony.
Porzucam przyjaźnie.

Wybaczcie mi to...

Coraz bardziej przywiązuję się do siebie.
Wycofuję się w głąb.

Nie zadziwia mnie naród.
Nie zadziwia mnie tłum.

Zwycięstwa i klęski łączą się w jedno.
Zyski i straty łączą się w jedno.

Na wrzosowiskach podziwiam motyla.
Nocami karmię nietoperze.

Z wierzchołka góry
obserwuję
zachodzącą ostrygę słońca.

Wybaczcie mi to...