Loading
Pablo Neruda

If you forget me

I want you to know
One thing

You know how this is
If I look
At the crystal moon, at the red branch
Of the slow autumn at my window,
If I touch
Near the fire
The impalpable ash
Or the wrinkled body of the log,
Everything carries me to you
As if everything that exists
Aromas, light, metals
Were little boats
That sail
Toward those isles of yours that wait for me

Well, now
If little by little you stop loving me
I shall stop loving you little by little

If suddenly
You forget me
Do not look for me,
For I shall already have forgotten you

If you think it long and mad,
The wind of banners
That passes through my life
And you decide
To leave me at the shore
Of the heart where I have roots
Remember
That on that day
At that hour
I shall lift my arms
And my roots will set off
To seek another land

But
If each day
Each hour
You feel that you are destined for me
With implacable sweetness
If each day a flower
Climbs up to your lips to seek me
Ah my love, ah my own
In me all that fire is repeated
In me nothing is extinguished or forgotten
My love feeds on your love, beloved
And as long as you live it will be in your arms
Without leaving mine

Si tu m'oublies



Je veux que tu sais
Une chose


Tu sais
Si je regarde
La lune de cristal, la branche rouge
Du lent automne de ma fenêtre
Si je touche
Près du feu
La cendre impalpable
Ou le corps ridé du bois
Tout me mène à toi
Comme si tout ce qui existe
Les arômes, la lumière, les métaux
Étaient de petits bateaux qui naviguent
Vers tes îles qui m’attendent


Cependant
Si peu à peu tu cesses de m’aimer
Je cesserai de t’aimer peu à peu


Si soudain
Tu m’oublies
Ne me cherche pas
Puisque je t’aurai oubliée déjà


Si tu crois long et fou
Le vent de drapeaux
Qui traversent ma vie
Et tu décides
De me laisser au bord
Du coeur où j’ai mes racines
Rapelle
Que ce jour-là
A cette même heure
Je lèverai mes bras
Et mes racines sortiront
Chercher une autre terre


Mais
Si tous les jours
A chaque heure
Tu sens que tu m’es destinée
Avec une implacable douceur.
Si tous les jours
Une fleur monte à tes lèvres
Pour me chercher
Oh mon amour, oh mienne
En moi tout ce feu se répète
En moi rien ne s’éteint ni s’oublie
Mon amour se nourrit de ton amour
Et durant ta vie il sera entre tes bras
Sans s’échapper des miens



Si tú me olvidas



Quiero que sepas
Una cosa


Tú sabes cómo es esto
Si miro
La luna de cristal,la rama roja
Del lento otoño en mi ventana
Si toco
Junto al fuego
La impalpable ceniza
O el arrugado cuerpo de la leña
Todo me lleva a ti
Como si todo lo que existe
Aromas, luz, metales
Eran pequeños barcos que navegan
Hacia las islas tuyas que me aguardan




Ahora bien
Si poco a poco dejas de quererme
Dejaré de quererte poco a poco




Si de pronto
Me olvidas
No me busques
Que ya te habré olvidado




Si consideras largo y loco
El viento de banderas
Que pasa por mi vida
Y te decides
A dejarme a la orilla
Del corazón en que tengo raíces
Piensa
Que en ese día
A esa hora
Levantaré mis brazos
Y saldrán mis raíces
A buscar otra tierra.




Pero
Si cada día
Cada hora
Sientes que a mí estás destinada
Con dulzura implacable
Si cada día sube
Una flor a tus labios a buscarme
Ah amor mío, ah mía
En mí todo ese fuego se repite
En mí nada se apaga ni se olvida
Mi amor se nutre de tu amor, amada
Y mientras vivas estará en tus brazos
Sin salir de los míos



Mocht je me vergeten



Wil ik dat
Je één ding weet



Als ik kijk naar de kristallen maan
De rode tak van trage herfst
Bij mijn raam
Als ik, bij het vuur gezeten
De ongrijpbare as neem
Het rimpelige lijf van brandhout
Weet je
Dat alles mij naar jou voert
Alsof alles wat bestaat
Geuren, licht, metalen
Scheepjes zijn die varen
Naar jouw eilanden
Die me verwachten



Welnu dan
Als beetje bij beetje
Jouw liefde voor mij minder wordt
Zal beetje bij beetje
Mijn liefde voor jou minder worden



Als je me plotseling vergeet
Zoek me niet
Want ik zal je reeds vergeten zijn



Als je de wind van vlaggen
Die door mijn leven waait
Waanzinnig en lang vindt
En je besluit
Me aan de kust te verlaten
Van het hart waarin ik wortel
Bedenk
Dat op die dag, op dat uur
Ik mijn armen op zal heffen
Dat mijn wortels naar buiten komen
Om andere grond te zoeken



Maar als je dag na dag
Uur na uur, voelt
Onverzoenlijk lief
Dat je voor mij bestemd bent
Als, dag na dag, een bloem
Aan je lippen ontstijgt
Om mij te zoeken
Ach dan, allerliefste
Komt dat vuur weer in mij op
In mij blust niets
Of wordt vergeten
Mijn liefde voedt zich
Aan jouw liefde



Zolang je leeft
Zal mijn liefde
In jouw armen zijn
Zonder mijn armen
Te verlaten



Wenn Du mich vergißt

Ich möchte, daß du
Eines weißt

Du weißt ja, wie das ist
Betrachte ich
Den kristallenen Mond, den roten Zweig
Des säumigen Herbstes an meinem Fenster
Berühre ich
Beim Feuer
Die ungreifbare Asche
Oder den runzligen Körper des Holzes
Bringt mich alles zu dir
Als wäre alles was da ist
Düfte, Licht, Metalle
Nichts andres als ein Schwarm kleiner Schiffe
Hinsegelnd zu deinen Inseln, die mich erwarten

Nun aber
Wenn du allmählich aufhörst mich zu lieben
Werde ich aufhören, dich zu lieben, allmählich

Wenn du auf einmal
Mich vergißt
Suche nicht nach mir
Denn ich werde dich schon vergessen haben

Scheint er dir lang und irre lodernd
Der Fahnenwind
Der mein Leben durchweht
Und entscheidest du dich
Mich auszusetzen, am Rand
Des Herzens, in dem ich verwurzelt bin
So bedenke
Daß am selben Tag
Zur selben Stunde
Ich die Arme erhebe
Und meine Wurzeln sich aufmachen
Einen anderen Boden zu suchen

Doch wenn du
Jeden Tag
Jede Stunde
Empfindest, daß du für mich bestimmt bist
Mit unverrückbarer Süße
Wenn jeden Tag
Eine Blüte aufsprießt zu deinen Lippen, um mich zu suchen
Ach, meine Liebe, ach, Meine
So wiederholt sich in mir all dies Feuer
Und nichts erlischt in mir, nichts wird vergessen
Meine Liebe nährt sich von deiner Liebe, Geliebte
Und solange du lebst, wird sie in deinen Armen sein
Ohne die meinen zu verlassen



8 comments

Eefje replied to :

Merci a toi et a Pablo Neruda;-)
14 years ago ( translate )

Eefje replied to :

Ce poème est un de mes favoris! Merci beaucoup Alain.
14 years ago ( translate )

Eefje replied to :

Ca me fais plaisir Fred, merci! Je publierai plus de lui.
14 years ago ( translate )

guenievre said:

J'adore Pablo Neruda!
14 years ago ( translate )

Eefje replied to guenievre:

Moi aussi! Merci Guenievre.
14 years ago ( translate )

Eefje replied to :

Et merci a toi chèr Béa!
14 years ago ( translate )

buonacoppi said:

das ist jetzt mein Lieblingsgedicht...
14 years ago ( translate )

Eefje replied to buonacoppi:

Das freut mich sehr, lieben dank;-)
14 years ago ( translate )