Op de plaats waar vroeger mijn lagere school gestaan heeft staat nu een bejaarden centrum.
Vaak hoor je zeggen dat als mensen over vroeger gaan praten dat ze dan oud en seniel zijn.
Maar helaas; Niets is minder waar, vijftigplussers zijn vitaler dan ooit..!

De moeder van een schoolkameraad was een BOM moeder.
Dat betekende in die tijd Bewust Ongehuwde Moeder.
Die mensen heb ik dan sinds ik van de lagere school af ben nooit meer gezien.
Telefonisch informeren naar een BOM moeder lijkt mij in de huidige tijd ook eigenlijk niet zo heel verstandig.

Voor je het weet staat er weer een hele week zo'n onopvallend busje voor de deur.
Inderdaad; Dat bederft nog behoorlijk het uitzicht.
Alhoewel die zogenaamde rechercheurs (frans woord voor onderzoekers) er echt heilig van overtuigt zijn dat zo'n onopvallend busje helemaal niet opvalt.

Dat zullen dan wel die zelfde rechercheurs zijn welke mijn dossier(s) niet meer kunnen vinden.
Daar staan namelijk alle antwoorden in waar ze naar op zoek zijn.......
Maar toch blijft dat heel raar klinken, dat rechercheurs mijn dossier(s) niet meer kunnen vinden.

Er schijnen namelijk meerdere dossiers over mij te bestaan. (lees; zoekgeraakt).
Volgens zo'n onderzoeker / rechercheur van de gemeente bestaat er zowel een BRP dossier (Basis Registratie Personen) als ook een SUWINET dossier.

Aan het einde van het jaar krijg ik dan weer zo'n enorme stapel formulieren opgestuurd met allemaal van die bureaucratische vragen waar ik dus met mijn gezonde hollandse verstand helemaal niets van begrijp.
Dat zijn van die vragen waarvan alleen een ambtenaar weet waar het eigenlijk overgaat en wat de juiste antwoorden zijn op van die multiple choice of zo u wilt meerkeuze vragen.
Want zo als iedereen ondertussen wel begrepen zal hebben worden mensen strafrechtelijk vervolgd als ze ook maar één kruisje verkeerd zetten.....

Daarom zou ik toch die zogenaamde rechercheurs of zo u wilt onderzoekers eens willen verzoeken te gaan uitzoeken waar mijn dossier(s) toch gebleven zijn.
Dan hoef ik tenminste ook niet elk jaar van die formulieren in te vullen........

De antwoorden zijn tenslotte bekend;
Want zoals gezegd;
Als ik ook maar één kruisje verkeerd zet wordt ik strafrechtelijk vervolgd.....

Ik zelf heb één van die dossiers ooit eens gezien vlak voor dat het zogenaamd "verdween".
Er staat zelfs in dat ik heel coöperatief ben........

Maar om nou elk jaar allerlei zeer persoongevoelige en medische gegevens te moeten achterlaten bij zo'n vage overheids-instelling of persoon gaat mij toch net iets te ver.
Zo'n zogenaamde rechercheur heeft vaak ook nog zo'n hele moeilijke achternaam. Het is toch altijd weer deze hele vage afdeling welke al deze gevoelige persoonsinformatie vervolgens weer "zoekmaakt".......
Dat vind ik toch wel heel erge laakbaar gedrag voor zo'n recherche of zo u wilt overheids-instelling.

Nadat ik zo'n dertig jaar langs de straat gezeten heb, zoals dat zo mooi heet, zou eigenlijk niets meer mij nog moeten verbazen.
Ik ben in Oost Europa geweest en verbaas mij er nog steeds over dat veel zaken daar met veel minder bureaucratie geregeld kunnen worden dan nu zo veel jaar later in Nederland.

In Oost Europa leer je op school dat West Europa heel erg achter loopt, en in West Europa heeft mijn generatie geleerd dat Oost Europese landen heel erg achter lopen.
Maar waar lopen ze daar dan zo mee achter vraag ik mij wel eens af als ik zie en meemaak dat in West Europa de bureaucratie de vooruitgang zo enorm tegenwerkt.....

Hieronder staan een paar voorbeelden waar ik mij nu na een paar jaar maatschappelijke begeleiding dus niet meer over zou moeten verbazen.

Inderdaad zijn er dingen waar ik eigenlijk mij al lang niet meer over verbaas.
De term "maatschappelijke participatie" is met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid bedacht door iemand die een flinke borrel op had en zich zelf daarna graag onsterfelijk wilde maken........

Het meest fascinerende vind ik nog steeds dat er door het gevestigde establishment echt alles aan gedaan wordt om te zorgen dat het mogelijk is om nooit meer in de maatschappij terug te kunnen keren.
De paarse krokodil regeert en zal dat naar alle waarschijnlijkheid nog jaren vol kunnen houden.

Onder deskundige en medische begeleiding een ander beroep gaan leren wanneer je uit de bijstand wilt zal door onze overheid zeer zwaar bestraft worden.
Ik zeg dus met nadruk medische begeleiding want het is natuurlijk ridicuul om na het overleven van een hersenbloeding én een hersenvliesontsteking in de bijstand gedumpt te worden.

In één van de eerste brieven welke ik van onze overheid mocht ontvangen (ik heb ondertussen kilometers aan papier door de brievenbus gekregen) staat aangegeven dat het feit dat ik in coma lag géén beletsel had mogen zijn mijzelf tijdig ziek te melden.

Deze brief is op zeer miraculeuze uit mijn dossier verdwenen, maar ik loop wegens zeg maar bureaucratische onkunde nog steeds in een heel verkeerd traject.
Inderdaad, in de bijstand........
En voor mensen in de bijstand is het zwaar strafbaar om onder medische begeleiding omscholing te gaan doen en maatschappelijk te mogen re-integreren...

Waarschijnlijk is het ook daarom dat het eigenlijk onmogelijk is voor mensen die wegens bureaucratische onkunde in de bijstand gedumpt zijn, daar ooit weer uit te komen.
Bijstandscontroleurs en andere ambtenaren in dienst van onze overheid zien omscholing en betaald werk nog steeds als een misdaad.
Deze zelfde overheid predikt meer flexibiliteit.

Maar dat je bijstandscontroleurs niet uit kunt leggen dat werkloosheid een gevolg is van een tekort aan banen komt vaak omdat dit soort ambtenaren onvoldoende de Nederlandse taal beheerst.

Veel hulpverleners en maatschappelijk werkers hebben dat probleem ook.
Die proberen eigenlijk alleen maar om mensen / hun cliënten dus / zogenaamd "niet handelingsvaardig" te laten verklaren en vervolgens achter een slagboom van een psychiatrische instelling te laten verdwijnen.

De huidige generatie hulpverleners zijn volgens mij van die mensen die pilletjes slikken bij van die popconcerten waar hele woonwijken nachten lang mee wakker gehouden worden.
Het zijn allang niet meer van die "sjakies" met een lelijke eend en een loopneus zoals mijn generatie zich die mensen nog herinnert uit de tijd van "Flodder".....

Zo af en toe tref je nog wel eens een vakkundige hulpverlener die wel begrijpt dat het zo niet langer kan.
Maar dat zijn dan van die mensen die helemaal murw gebeukt worden door alle onmogelijkheden van onze zogenaamde "participatie-maatschappij" waar zogenaamd iedereen in mee doet............

Maar behalve als je arbeidsongeschikt bent voor je eigen beroep en wegens zeg maar bureaucratie, en vooral heel veel onkunde jarenlang in de bijstand wordt gehouden omdat anders de befaamde paarse krokodil, maar vooral al die overbodige ambtenaren, zich enorm gaan vervelen.

Slecht Nederlands sprekende ambtenaren zijn gewoon de doodsteek voor wat tegenwoordig participatie-maatschappij genoemd wordt.
Wat hierdoor wel bereikt wordt is dat Nederlandse burgers een hekel aan de maatschappij gaan krijgen.

De economie gaat daar heus niet beter door draaien.
Nee het tegendeel is waar; Wanneer je mensen met veel levens ervaring en meer dan twintig of dertig jaar werk en maatschappij ervaring buiten de maatschappij gaat houden is dat juist een bedreiging voor een gezonde economie.

En zo als iedereen ondertussen wel zal weten zijn mondige burgers vooral een bedreiging en eigenlijk de grootste angst van veel overheden.
Wel heel jammer dat er bij veel overheden bijna niemand meer Nederlands spreekt......