Loading
KOLOMBIO, koro de Ameriko.

Plenplena de kontrastoj kaj legendoj,

tuŝata de du maroj kaj

kvazaŭ fiera pordo al juna kontinento,

en la nord-okcidenta angulo de Sud-Ameriko

kuŝas nia belega kaj amata Kolombio.

De Luis Jorge Santos Morales

(Publikigita en Revuo Andaj Ondoj Julio-Aŭgusto, 1983)



Plenplena de kontrastoj kaj legendoj,

tuŝata de du maroj kaj

kvazaŭ fiera pordo al juna kontinento,

en la nord-okcidenta angulo de Sud-Ameriko

kuŝas nia belega kaj amata Kolombio.



Laŭlonge de la Pacifika flanko

etendiĝas majesta l`Anda Montoĉeno,

kiu en nia lando tribranĉiĝas

kaj fine malaperas...

kvazaŭ fariĝante la kariba evenaĵo,

superflugata de flavaj papilioj

kaj kie kantas niaj gajaj marbordanoj.


Niaj plaĝojn blankaj suloj superflugas,

dum negretoj dancas kaj turistoj ĝuas

la varmecon de l`sablo,

la karesonjn de l`vento,

muzikon de tamburoj

kaj la dolĉecon de freŝa kokossuko.


Dume, ie sur la malvarmaj altaĵoj,

lacaj ministoj pacience laboregas,

ĉiam esperante iumomente elfosi

alian smeraldon verdan aŭ marbluan;

kaj, malsupre, sur la varmaj valoj kaj montetoj,

ĝoje fajfante "bambukan"(1) melodion,

multaj kafkultivistoj semas aŭ rikoltas.


Ĉe unu el niaj bluaj lagoj

naskiĝas la legendo pri "Eldorado",

kies nekontestebla atesto silente brilas

en la "Muzeo de Oraĵoj"

kie oni povas iam ajn admiri

la plej imponan kaj valoran kolekton

de veraj kaj puraj orjuveloj

sur la tuta vizaĝo de la tero.



Nia lando estas lulilo de poetoj;

beletristoj, artistoj kaj sciencistoj,

kaj nian Ĉefurbon iu preve alnomis

"La Sud-Amerika Ateneo"

pro tio, ke ĝi estas naskiĝejo

de sennombraj versistoj kaj kleraj filologoj,

de scivolemaj pensuloj kaj afablaj bogotanoj.



En Arakataka,

varma kaj pitoreska vilaĝeto

vidis la lumon la verkinto

de "Cent Jaroj da Soleco"

Nobelpremiito kaj imagema romanisto (2).



En nia malvarmeta metropolo

naskiĝis Pombo la Fablisto,

kiu amuzis niajn infanojn

per siaj spritaj rakontoj

kaj kiu pansigis ankaŭ la gepatrojn

per saĝaj moralaĵoj.


Nia lando estis nomita kolombio

honore al Kolumbo,

la kuraĝa kaj lerta malkovrinto,

kiu nian mondon pligrandiĝis

ĉar ne fareblaĵon provis li ne timis.


La kvincentjaran jubileon (3)

pri tiu granda eltrovo

ni tre baldaŭ festos

kune kun ĉiuj Amerikaj landoj

kaj niaj karaj samlingvanoj

el l`Ibera Duoninsulo.


Pro ĝia centra situo

rilate al la tuta kontinento

Kolombio estas kvazaŭ koro,

amoplena koro, kie pulsas jam

nova kaj vigla fervoro

por nia kara Lingvo Internacia.



(1) (1) BAMBUKO: (Hispane: Bambuco.) : Kolombia popoldanco

(2) (2) Gabriel Garcia Marquez

(3) (3) 1992.

1 comment

Rodrigo Alberto Rami… said:

Saluton !!!.. ne sinjoro tiu poemo apartenas al Sro Luis Jorge Santos.
15 years ago ( translate )