Socrates (469- 399) en la antikva Grekio estis konata filozofo, por sia saĝeco. Iutage kuraĝis iu konato al la filozofo kaj diris ekscitite.
-“Ĉu vi scias Sokrates, kion mi aŭdis pri Diogenes?”
Nu atendu iomete, diris Socrates, unue ke vi dirus ion al mi, necesas kontroli kaj elfiltri vian intencon en rilato de via diraĵo, per trio filtrilo.
-Ĉu trio fitrilo, miriĝis la homo ?
Jes, diris Socrates, antaŭ ol vi volas diri, kion aŭdis pri Diogenes, ni kune devas filtri viajn novaĵon.
Unua filtro pretendas realon de Vero. Ĉu estas certa kion vi aŭdis kaj volas diri al mi, ĝi estas vera?
-“Mi ne scias precize, ĝustedire mi nur aŭdis nuntempe.”
Konsentite, alivorte vi ne scias ke estas vera aŭ male !
Ni spektu la duan filtrilon la Kvaliton !
Ĉu kion vi volas diri al mi, tiu estas bona informo, vera kaj kvalita ?
“Estas ebla verŝajne ne, eĉ male.”
La homo levis sian ŝultron kaj iomete hontis sin. Socrates daŭrigis, ankoraŭ vi havas ŝancon fari la trian provon sukcese, la tria filtrilo : Utileco.
Ĉu tiu, kion vi aŭdis pri Diogenes kaj volas diri donos al mi iom da profiton ?
“Nu mi pensas ke ne, eĉ male.”
Do, se tiel aspektas la afero, ke via informo necerta, ne vera, nek bona, eĉ ne utila, tiam kial devus rakonti al mi aŭ aliuloj !
La homo embarasiĝis kaj honteme foriris.

La antaŭlonga historio estu apologo, kial estis saĝa filozofo Descartes kaj kial li havis grandan respekton tiam kaj ankaŭ nuntempe. Tamen unu vido pli taŭgas, ol dek aŭdoj.

......Ve kaj ankaŭ tion, kial Socrates neniam eksciis, ke sia edzino kokris lin kun Diogenes. !