Vivu - ne kalkulu! Kio estis tio estis.

Mi kalkulas nur la helajn horojn :-)

Nu, ne kalkulu la horojn, kiuj restas. Akceptu ĉiujn venontajn horojn, kiel novajn ekskursojn en la vivon, kiu al vi, al mi, al ni, estas nekonata, estas tuta esplorenda kaj esplorinda.
Kalkuli horojn, kiuj restas, donas al mi nedifinitan impreson de kondamno kaj ekzekut- atendo. La vivo estas kontinua surprizo!

Morgaŭ estas sciensfiksio, mi scias Helena, do la kalkulado restas relativa. La poemo estas amuzaĵo, sed fakte jes. Mi posedas kostan horloĝon simple ĉar dum mia vivo mi plejofte laboris en sistemo de popeco. Kiam oni ne konas la tempon, oni ne kapablas kalkulo la produktadon. Labori estas plejofte batalo kontraŭ mi mem. Horloĝo necesis kaj nun kvankam pensiita, mi restas okulumi la la tempo kaj horo.