Donace li metis florpoton sur tombo
Akompanis al li ĉagreno de morto,
rimarkis ke proksime kaj kun aplombo
alproksimiĝas al li la propra sorto.
Gracila Heno alvenas rapidkurant’
ostkorpo kovrita per dolĉa veluro
Nek helpas ĝemanto nek bona sukurant’
sekvas kvitiĝon de vivŝulda fakturo
Sinjoro, skrupule parolis la viro
ĉu eblas forgesi pri mi, Moŝta Morto
ke malaperu vi per hasta foriro
por ke fadigu ĉi-teruran premsonĝon
kiu kaptis min pro timema malforto,
por kio venigos la finan alonĝon
3 comments
Jakvo said:
Jakvo said:
La sonteo mi devis verki por ekzameno en Verkanta akademio kaj pli ol sukcesis. Tamen por fari la tradukon tiel ke ĝi estu perfekta (se perfekteco ekzistas evidente) mi danke akceptis la subtenon de mia kara amikino.
Jakvo said: