Granda avantaĝo estas, ke oni nun povas referenci (meti ligilon) al konkreta vortara artikolo kaj ĉiu atingas ĝin per simpla klako, ekz. http://vortaro.net/#trupo.

Gratulon kaj dankon al SAT!

Mi supre selektis la ekz. de trupo, ĉar ĝi bone montras strukturan mison de PIV:

trup1o
1 Tuto de la artistoj de teatro: opera trupoB; aranĝi migrantan teatran truponZ; direktoro de trupoZ; trupo el dancistoj, ĥoristoj. ☞ ensemblo.
2 = taĉmento, roto.

trupoj ⚔ Armeo aŭ armeparto, rigardata precipe laŭ sia homa konsisto: alparoli la soldatojn sur la fronto de la trupoj; aerportataj trupoj; sturmaj trupoj; freŝaj trupoj.
trupunuo. Administracie aŭtonoma parto de armeo.
helpotrupoj. trupoj, rezervitaj por helpi la batalantajn.
ĵaztrupo. Orkestro, konsistanta ekz. el piano, trumpeto, saksofono, banĝo, tamburoj kc, k ludanta ĵazon.
kirastrupoj. Tiu parto de armeo, ekipita per kirasitaj veturiloj: tankoj, raŭpaŭtoj ks.
liniotrupoj. Tiu parto de armeo, destinita formi la fronton.

La "1" en trup/o signifas "Fundamenta de 1909 per la Unua Oficiala Aldono" (OA 1).
Sed ne la formo (fasado, termino) trup- estas Fundamenta, sed la vorto (nocio, kombinaĵo de formo, "ideo" = signifo kaj -o) trup-o.

Fundamenta tamen estas nur la vorto trup-o 1 (la artistoj)! La vorto trup-o 2 (militaferoj) ne estas F-ta, vd.

trup’ [OA 1] * troupe (théâtre) | troop | Truppe | труппа | trupa.

La "1" por OA 1 devus sidi je la difino (= signifo) de trup-o 1, aŭ oni prezentas ambaŭ vortojn (homonimojn) en du vortaraj artikoloj. Sed PIV, kiel jam PV 1930 / 1934, rigardas al la formoj anstataŭ la vortoj - mise, ĉar klare kontraŭ tio, kion diras FdE* kaj kion plurfoje klarigis Zamenhof.

La vorto trup-oj (plurale) cetere estas aŭ vorto fremda (R 15) aŭ nova vorto (A 7), ĉar ĝi havas tute alian sencon ol la F-ta trup-o 1 (teatro). Ĉiu do povas senpere uzadi ĝin, estas ĝusta Esperanto.

---

* Vd.:

Ĉion, kio estas skribita en la lingvo internacia Esperanto, oni povas kompreni kun helpo de tiu ĉi vortaro [UV, enk. 1]. Vortoj, kiuj formas kune unu ideon, estas skribataj kune, sed dividataj unu de la alia per streketo, tiel ekzemple la vorto « frat'in'o », prezentante unu ideon, estas kunmetita el tri vortoj, el kiuj ĉiun oni devas serĉi aparte [UV, enk. 2].