En la epoko de ankoraŭ primitivaj komputiloj denove ekestis diskuto pri la diakritaj literoj, kiujn la tiamaj aparatoj ankoraŭ ne povis facile prezenti sur la ekrano. Multaj esperantistoj tiam skribis tekstojn per la anstataŭiga x-sistemo, aliaj protestis kaj postulis, ke oni uzu la h/u-surogatan skribon de la Fundamento. La "demando estis dum jaroj diskutata en kaj ekster la Akademio".
Je 2006-09-15 la Akademio fine reagis per mondskua decido „Pri apartaj teknikaj bezonoj rilate al nia alfabeto kaj ortografio – teksto proponata de la Sekcio pri Prononco“ [Propono Dasgupta]. La tiama (kaj nuna) "direktoro de la Sekcio pri Prononco" komencis sian enkondukon per jena frazo:
"La kreskanta reta uzo de Esperanto, en epoko de grafika novemo kaj aventuremo en ĉiuj lingvoj, reaktualigis la demandon pri la supersignitaj literoj en nia alfabeto. k.t.p., k.t.p."
En 2006 ni do vivis en "epoko de grafika novemo kaj aventuremo (!) en ĉiuj (!!) lingvoj" - kaj mi tion eĉ nek rimarkis, nek sciis! - Nu, kion ajn tiu blabla' signifu, ĝi ne havas rilaton al la demando, ĉu la esperantistoj rajtas uzi (ekz.) la x-sistemon en iuj cirkonstancoj pro teknikaj problemoj.
Post preskaŭ dek jaroj la sama Probal do nun gvidas la Akademion. Noveme kaj aventureme mi antaŭĝojas multajn pliajn grafikajn poeziaĵojn Akademiajn ...
-----
La tekston de Oficiala Informo n-ro 1 (OI 1) de 2006-09-15 vi trovas en Berlina Komentario pri la Fundamento de Esperanto, vol. 4 - Akademia Dokumentaro (BD IV).
Sekvu #shajnAdE en Tvitero.
Loading
2 comments
Bernardo said:
"... Tial, por la kazo de la infikso “blooming”, la perspektivo TVM proponus ekzemple la solvon X'ss/Xblu:min'ss, montrante per la silabindikaj sigmoj la prozodion (la formulero /'s/ signas akcentan silabon), kaj lasante nur unuloke en la formulo neŭtralan variaĵilan X. La leĝo kontraŭ du variaĵiloj malpermesas kazojn, kie aperus X unuloke kaj Y aliloke havantaj elastan, prozodie kaj alie senspecifan liberon de memstara, seninteraluda ekspansio en la du niĉoj. TVM ne priblindas la trikonsonantajn skeletojn ŝemidajn. TVM diras nur, ke tia trikonsonanta skeleto estas unu X distribuiĝanta sur tri niĉerojn. Nome, se temas pri triloka variaĵilo, de kiu unu valoro estas k-t-b, tiam ni ne rajtas arbitre ŝanĝi unu el la konsonantoj, sed devas konservi tiun konsonantotriopon kiel unuoblan valoron de la variaĵilo tra la tuta paradigmo traktata de la vortilo. ..." (La Ondo Jun. 2005)
Por mi la plej konsola: "TVM ne priblindas la trikonsonantajn skeletojn ŝemidajn." - Jes, fakte, taŭga kiel rekantaĵo de populara muziko kiel "Oooohhh, Mister Bombastic ..."
Bernardo said:
"... Diversaj lingvoj eĥas unu la alian. Tiu eĥaro ebligas la tradukadon. En la plej primitiva bildigo de la traduka ago, vi prenas signon en la fontlingvo. Vi pensas. Pensi kondukas vian menson de la percepto de la signanta formo al la koncepto de ties signata enhavo. Vi rajdas tiun enhavon al la cellingva signomondo. Tie vi malpensas. Malpensi kondukas vian menson nun de la koncepto de signata enhavo al la percepto de tiulingva signanta formo. Jen, finita la traduka ago. ..." (Nomi kaj karakterizi. En: Festlibro por André Albault. Iltis 2000, p. 75)
Aha! Fine mi komprenas, probable mi ĝis nun "priblindis la skeletojn ŝemidajn", sed nun ... simple "malpensi" kaj "jen finita" ... ;-))