Loading
Od kad me mater rodila san Hunčanin.
Lago bi kad bi reko da nikad nison živi vonka Hunca, bi san i u skule, i u dvi vojske, iden po svitu... Bivalo je i misieci da Hunca nison vidi, mogo san bit jo vonka Hunca, ma Humac nikad ni izošo iz mene. Jedna od stvori ča me vežije za Humac je da tamo znon skoro svakoga, ritko kuo me more iznenodit... A i oni znodu mene, brž i boje nego jo njih. Ma kad bokun boje promislin znon puno svita, sigur san da još veće njih zno mene, ali kad promislin koliko me od tega svita stvarno poznaje... Na to ne bi zno odgovorit. Jedino san sigur za jednega da me stvarno poznaje, brž i boje nego jo som sebe.Ti jedon mi je Brat!
Nison vo poče pisat radi njega ma uon jemo glovnu rič u štuoriji. Pri dosta godiš, bi san još mlod i tek duošo iz vojske, odma san se zaposli i prvo ča san poče je bilo čistit fundamente za kuću. I riesla je to kuća pomalo, diguod bi svaki don bi kolo nje i lavuro, a bili je i vrimena da po misec-dvo nebi jednu bloketu ugrodi. Bilo je to lipo doba: mladost, život, posol i priateji, simpatije i jubavi... Šćeta da se ne more vrotit, a brž i boje jerbo bi onda svi išempijali... Jedon put su mi Brata pitali da je jemon čo cure a uon će na to da sad nimon. Ovi ga u čudu gledo i pito da kako more bit sigur? Nasmijo se Broco i odgovori ovima ričima: Znon siguro, kad se zajubi ili jemo kakvu simpatiju, onda somo kolo kuće lavuro, a vi zolnji misec ni ni brokve pokupi altroke čo čini, znači da nimo nikoga u vidu...
Ma pri por don pasoje Uon i gledo da lavuron ništo kolo kuće. Pogledo me onako: sad će me pitat: "A si se zajubi?" kad u to zazvoni mu mobitel i ide razgovor na drugu bondu... I boje da me ni pito, jer neznon ča bi mu odgovori, a ča jo reko da reko Uon bi zno ča je!
Esperanta :
De tiu tempo kiam mia Patrino min naskis, mi estas logxanto de Humaco - Hunčanin.
Se mi dirus ke neniam logxis ekstar Humaco, mi mensongus; estis mi en lernejo, du armeaj servoj, vojagxas tra la Mondo; povas mi esti for de Humaco sed gxi ne povas eliri el mi. Unu el ligiloj kun Humaco estas homoj, tie mi konas cxiujn kaj cxiuj konas min. Ne multaj homoj konas min entute, profunde; tamen por unu mi certas ke konas min tiel, eble ecx pli bone ol mi mem konas min. Tiu unua estas mia Frato!
Tamen ne komencis mi cxi tio skribi pro li, li estas nur cxefrolulo en rakonto. Antaux suficxe da jaroj, juna revenis mi de armea servo, eklaboris kaj komencis konstruadi domon. kreskis la domon poiomete, depende kiom mi laboris tie, iam mi cxiutage laboris, iam monato au du nenion faris. Estis tio belega tempo: juneco, vivo, laboro, amikoj, simpatioj kaj amoj... Iam iu demandis mian Fraton kiel mi situas kun knabinoj, amo... kaj li respondis, Nuntempe li ne havas knabinon. Alia mirinde ekrigardis lin kaj demandis: cxu vi certas? Frato ridante respondis: Mi tute certas, kiam Ivo havas koramikinon, aux simpation li tutan liberan tempon laboras cxirkaux la domo, kaj dum lasta monato nek unu blokelon muntis. Signifas ke neniun havas antaux la okuloj...
Antaux kelkaj tagoj mi laboris ion cxirkau la domo kaj Frato alvenis, ekrigardis min tiel: nun demandos: "Cxu vi enamigxis... ?" En tiu momento eksonoris lia portebla telefono kaj interparolo iris alidirekte. Felicxe, cxar mi ne scias kion respondus; kaj li cxiuokaze scios respondon!
Lago bi kad bi reko da nikad nison živi vonka Hunca, bi san i u skule, i u dvi vojske, iden po svitu... Bivalo je i misieci da Hunca nison vidi, mogo san bit jo vonka Hunca, ma Humac nikad ni izošo iz mene. Jedna od stvori ča me vežije za Humac je da tamo znon skoro svakoga, ritko kuo me more iznenodit... A i oni znodu mene, brž i boje nego jo njih. Ma kad bokun boje promislin znon puno svita, sigur san da još veće njih zno mene, ali kad promislin koliko me od tega svita stvarno poznaje... Na to ne bi zno odgovorit. Jedino san sigur za jednega da me stvarno poznaje, brž i boje nego jo som sebe.Ti jedon mi je Brat!
Nison vo poče pisat radi njega ma uon jemo glovnu rič u štuoriji. Pri dosta godiš, bi san još mlod i tek duošo iz vojske, odma san se zaposli i prvo ča san poče je bilo čistit fundamente za kuću. I riesla je to kuća pomalo, diguod bi svaki don bi kolo nje i lavuro, a bili je i vrimena da po misec-dvo nebi jednu bloketu ugrodi. Bilo je to lipo doba: mladost, život, posol i priateji, simpatije i jubavi... Šćeta da se ne more vrotit, a brž i boje jerbo bi onda svi išempijali... Jedon put su mi Brata pitali da je jemon čo cure a uon će na to da sad nimon. Ovi ga u čudu gledo i pito da kako more bit sigur? Nasmijo se Broco i odgovori ovima ričima: Znon siguro, kad se zajubi ili jemo kakvu simpatiju, onda somo kolo kuće lavuro, a vi zolnji misec ni ni brokve pokupi altroke čo čini, znači da nimo nikoga u vidu...
Ma pri por don pasoje Uon i gledo da lavuron ništo kolo kuće. Pogledo me onako: sad će me pitat: "A si se zajubi?" kad u to zazvoni mu mobitel i ide razgovor na drugu bondu... I boje da me ni pito, jer neznon ča bi mu odgovori, a ča jo reko da reko Uon bi zno ča je!
Esperanta :
De tiu tempo kiam mia Patrino min naskis, mi estas logxanto de Humaco - Hunčanin.
Se mi dirus ke neniam logxis ekstar Humaco, mi mensongus; estis mi en lernejo, du armeaj servoj, vojagxas tra la Mondo; povas mi esti for de Humaco sed gxi ne povas eliri el mi. Unu el ligiloj kun Humaco estas homoj, tie mi konas cxiujn kaj cxiuj konas min. Ne multaj homoj konas min entute, profunde; tamen por unu mi certas ke konas min tiel, eble ecx pli bone ol mi mem konas min. Tiu unua estas mia Frato!
Tamen ne komencis mi cxi tio skribi pro li, li estas nur cxefrolulo en rakonto. Antaux suficxe da jaroj, juna revenis mi de armea servo, eklaboris kaj komencis konstruadi domon. kreskis la domon poiomete, depende kiom mi laboris tie, iam mi cxiutage laboris, iam monato au du nenion faris. Estis tio belega tempo: juneco, vivo, laboro, amikoj, simpatioj kaj amoj... Iam iu demandis mian Fraton kiel mi situas kun knabinoj, amo... kaj li respondis, Nuntempe li ne havas knabinon. Alia mirinde ekrigardis lin kaj demandis: cxu vi certas? Frato ridante respondis: Mi tute certas, kiam Ivo havas koramikinon, aux simpation li tutan liberan tempon laboras cxirkaux la domo, kaj dum lasta monato nek unu blokelon muntis. Signifas ke neniun havas antaux la okuloj...
Antaux kelkaj tagoj mi laboris ion cxirkau la domo kaj Frato alvenis, ekrigardis min tiel: nun demandos: "Cxu vi enamigxis... ?" En tiu momento eksonoris lia portebla telefono kaj interparolo iris alidirekte. Felicxe, cxar mi ne scias kion respondus; kaj li cxiuokaze scios respondon!
1 comment
Ivica Truto said: