Do oni fondu— ĉu grupon aŭ klubon—la formo ja ne gravas.
Gravas la celo, nome la interŝanĝo de libroj. Ne de la paperaj, sed la elektronikaj.
Kiu proas, kiu kontraŭas, kiu detenas sin?
Loading
Loading
Do oni fondu— ĉu grupon aŭ klubon—la formo ja ne gravas.
Gravas la celo, nome la interŝanĝo de libroj. Ne de la paperaj, sed la elektronikaj.
Kiu proas, kiu kontraŭas, kiu detenas sin?
2 comments
Milokula Kato said:
2. Ĉu oni rajtas pruntepreni la libron kun la legilo? Verŝajne ja: la aĉetitan paperan libron oni rajtas ja pruntepreni kaj -doni... ;-)
3. Mi atendas grandajn ŝanĝojn en ĉio koncernata kopirajton. Tiu nocio iam naskiĝis, do iam ankaŭ mortos. Sian teknikan disvolviĝegon, interalie, Germanujo ŝuldas al la foresto de la kopirajto.
4. La merkato de la libroj en Esperanto ne detrueblas ĉar ĝi delongege estas ruino. La libroj kostas oble pli ol la samo nacilingve kaj krome aldonendas tute frenezaj sendokostoj.
Kial la senpaperaj libroj en Esperanto ne estu tute senpagaj? Ili ne enspezigas ja la aŭtorojn, sed nur la poŝton.
Milokula Kato said:
La keloj de la tradiciaj libroservoj jam krevas pro la nedisvenditaj "brokantaĵoj" ekde la antaŭlasta jarcento. La nunuloj pluverkas la ontajn brokantaĵojn.
Uff. Mi aludis ne Esperanton. Ĉio troveblas en la reto. Der Zug ist abgefahren. La temon prikreskis la herbo.