Naĝu aǔskultante muzikon!

Se vi ŝatas naĝi, vi povas pliigi tiun ĝuon aǔskultante preferatajn muzikpecojn. Por realigi tion, vi bezonas akvorezistan muzikaparaton. En vendejoj vi ne trovos tian, sed vi povas memfabriki ĝin.
Jen la necesaj konstisteroj:
- sonludilo (kutime mp3_ludilo)
- orel-aǔdigilo, kiu havas komunan tenilon por ambaǔ laǔtparoliloj (laǔeble tia, kiu havas malgrandajn laǔtparolilojn)

- malgranda, bonkvalita, plasta skatolo kun polurglata rando (por fermiĝi firme per sia kovrilplato).
- en aero firmigebla silika kaǔĉuko (ekz.: F.B.S.)
- silika grasaĵo
- ĉ. dek malgrandaj, kaj du grandaj (longaj) plastaj faskig-ligiloj por firmigi la kovrilplaton al sia plasta skatolo
- elektra izolbendo

- eventuale ia ŝir-rezista, trifadena elekra kablo
- kaj... du kondomoj

Preparig-procedo:
Truigu la plastan skatolon por trakonduki la elektran kablon de la orelaǔdigilo, kaj poste izolu la trair-truon per silika kaǔĉuko (ĝi bezonas du tagojn por firmiĝi!) - se la originala elektra kablo de la orelaǔdigilo ne ŝajnas esti sufiĉe ŝir-rezista, eblas ĝin anstataǔi per iu pli firma kablo.

Metu la sonludilon al en la plasta skatolo, kaj konektu ĝin al la stereo konektilo de la orelaǔdigila kablo.

Ŝmiru per silika grasaĵo la randon de la plasta skatolo, kaj fermu ĝin per sia kovrilplato.

Pluse, ligu kruce per faskig-ligiloj la fermkovritan skatolon por certiĝi, ke la fermplato ne disiĝos disde skatolo.

Nun la sonaparato jam estas akvorezista. La du kruce fiksitajn faskig-ligilojn eblas ĉiam deŝovi, kaj tiel enŝalti, elŝalti, respektive ŝanĝi baterion en sonaparato.

Sekvas akvorezistigi la orelaǔdigilon. Prenu du kondomojn (laǔeble neǔzitajn! :-) ), kaj metu po unu al sur ĉiu laǔtparolilo. Super la laǔtparolilo ligu streĉe sur tenilo, per elektra izolbendo la kondomon, kaj poste firmigu la ligaĵon per po du plastaj faskig-ligiloj. Ripetu tion refoje pli supre de tiu ligaĵo. Poste fortranĉu la superfluan parton de la kondomo. En tiu parto, de kie elvenas elektra kablo, apliku almenaǔ tri-foje tian ligaĵon.

Se la ”perverzaĵo” jam estas preta, plenigu profundan poton per varmega akvo (konsideru, ke eble vi iam baniĝos ankaǔ en termala akvo), kaj per pezaĵoj premu ilin profunde al sub akvonivelo. Post kelkaj horoj vi povas kontroli, ĉu la aparato estas aǔ ne akvorezista. Unuan fojon, dum provado, singardeme, vi metu nur alumet-skatolon loke de sonludilo...

Por manevri la ĝustig-butonojn, mi apogis la sonludilon desube per plasta aĵo tiel, ke la ludilo kuŝu tuj proksime al la ferm-kovrilo. Tio rimarkeblas pli klare sur la kvara bildo. La ferm-kovrilo estas sufiĉe elasta por permesi premi tra ĝi la butonojn de la sonludilo.

Nu jes, se la sonludilo manevreblas ekz. per stang-stirilo, aǔ per flankaj butonoj, aǔ la ĝustig-butonoj estas tro malgrandaj kaj tro proksimaj unu disde alia, tiukaze ne eblas manevri ĝin tra skatola fermkovrilo.

Sed, se la sonludilo estas sufiĉe malgranda, almenaǔ longeca, (tia, kiaj estas la t.n. USB sistemaj), ja eblas meti ĝin al en kondomo, fermi ĝin akvoreziste ĉe elirkablo, fortranĉi la superfluan parton de la kondomo, kaj manevri la butonojn tra la elasta kaǔĉuko. Kondomo estas ankaǔ sufiĉe travidebla por vidigi butonojn.

Por fiksi la skatolon al brako necesas t.n. hokbendo kaj ĝia paro, alkroĉigebla bendo. Tiaj bendoj uzatas ankaǔ sur certaj vestaĵoj loke de butonoj. Ili aĉeteblas en vendejoj pri vestaĵaj akcesoraĵoj.

Tranĉu ĉ. kvar cm. el hokbendo, kaj ĉ. 40 cm. el la alkroĉigebla bendo:

Kunmetu ilin je 1.5 cm longeco kontraǔvizaĝe, kaj kunkroĉu ilin je tiu komuna distanco per oficeja agrafilo:

Do restos el hokbendo ĉ. 2.5 cm por kroĉiĝi. Tio sufiĉos. Tredu la bendon al inter skatolo kaj la du kruce muntitaj faskigiloj (ĉu ĉe subo, ĉu ĉe supro de la skatolo) kaj fiksu ĝin al via brako en konvena loko. La skatolo ĉiel flosos, do ne indas ligi ĝin tro streĉe.

Se ĉio estas en ordo, ek al naĝbaseno!

P.S.
Se vi pruntedonas la sonaparaton al amikino, ne forgesu trankviligi ŝin, ke la orelaǔdigilo estas protektita kontraǔ akvo kaj AIDSO per neǔzita kondomo...