Mi iĝis malriĉa
malriĉa kiel ŝtonoj
sur kiuj mi ĵetiĝas
kiam venas la momento
de atendo
Mi havas nulon
por doni
krom tiu dureco
de viv' piedpremita
kvazaŭ iu vojo
milita
Sono impoverito + la povertà dei sassi + sui quali mi butto + quando viene il momento + d'aspettare Non ho più nulla + da dare + che quella durezza + di vita buttata + come una strada + di guerra.
tradukis mi
5 comments
Helena Tylipska said:
Jakvo said:
Sed ja, poemo ege plaĉas al mi
Helena Tylipska replied to Jakvo:
Jakvo said:
Bedaurinde ke homoj devas verki pri milito, malbenite ĝi estu.
Helena Tylipska said:
Pri milita verkado: soldatoj verkis dum milito,en rifuĝejoj, ili ne havis tempon por prozo,maksimume kelkaj sonĝataj rimoj, la aliaj skribis postmilite, estis pli da tempo por pripensi kaj por priskribi la hororojn.