La israela branĉo de la Internacia Organizaĵo pri Militrezistantoj (MIR) estis establita en 1947, eĉ antaŭ la fondo de la ŝtato ^{[ 8 ]} .

La unua konscienca obĵetanto de Israelo, kiu rifuzis ĉian formon de kunlaboro kun la armeo, kiu povus konduki al ne-pacifistaj agoj, estis la violonisto Joseph Abileah . Li estis juĝita en 1948 kaj ricevis sufiĉe malseveran verdikton . ^{[ 9 ]} Shalom Zamir rifuzis servi en la milito de 1948. Li neniam estis alvokita por aperi en tribunalo . ^{[ 8 ]}

Ekde la 1950-aj jaroj, ekzistis kelkaj kontraŭkoloniismaj ribelantoj, kiuj kontraŭstaris, ekzemple, la intervenon de Israelo dum la krizo de la Sueza Kanalo en 1956 ^{[ 10 ]} .

La movado "Refusnik" naskiĝis en 1979 kiam grupo de dudek sep gimnazianoj skribis al la Ministro pri Defendo , ke ili rifuzas servi dum sia militservo en la okupitaj teritorioj en Palestino ^{[ 11 ]} . Unu el ili, Gadi Algazi, estis kondamnita plurfoje, inkluzive unufoje al jaro da malliberejo ^{[ 12 ] , [ 13 ]} . Por eviti partoprenon en la Sestaga Milito , lia patro pafmortigis sin ^{[ 14 ]} . Ilia rifuzo igis multajn refusnikulojn esti detenitaj en militaj malliberejoj, sed la movado kreskis kaj antaŭ 2005, estis pli ol mil refusnikuloj ^{[ 15 ]} .

Komence de la israela milita interveno en Libano en 1982 , la asocio Jeŝ Gvul estis kreita por subteni la rifuzon servi en Libano en la israela armeo . Ĝi instigis peticion subskribitan de 3 000 rezervistoj, el kiuj kelkaj estis kondamnitaj al tridek kvin tagoj da aresto laŭ rapidigita proceduro ^{[ 16 ]} aŭ aperis antaŭ militkortumo. Similaj iniciatoj okazis flanke de dudek sep aerarmeaj pilotoj, kiuj rifuzis "celitajn mortigojn" kaj iliajn senkulpajn viktimojn, kaj flanke de dek tri soldatoj de elita unuo ^{[ 17 ]} . En 1986, la Ĉefo de la Stabo, Moŝe Levi, deklaris, ke ĉi tiu movado ludis rolon en la decido de la armeo por parta retiriĝo el Libano ^{[ 12 ]} . La "grizaj rifuzoj", tio estas la totalaj aŭ cirkonstancaj rifuzoj servi tolerataj de la aŭtoritatoj aŭ transformitaj en esceptojn kontraŭ la diskreteco de la obstinaj, estas taksitaj je kelkaj centoj dum la milito en Libano kaj altiĝas al kelkaj miloj dum la unua intifado ^{[ 18 ]} .

En 1989, proteste kontraŭ la mezuroj prenitaj kontraŭ la palestinanoj, Adam Keller rifuzis resti en la rezervo. En februaro 1990, li estis kondamnita al 28 tagoj en malliberejo. En malliberejo, oni ordonis al li porti militistan uniformon. Post lia rifuzo, oni senvestigis lin kaj devigis lin surmeti la uniformon. Psikiatro intervjuis lin kaj li estis senkulpigita pro psikiatriaj kialoj. Li atestis pri mistraktado de malliberuloj, kiel ekzemple mankatenoj sur iliaj manoj kaj piedoj dum 24 aŭ 48 horoj ^{[ 19 ]} .

En 1998, la Kolektivo de Patrinoj, kiu eliris el la milito en Libano, kaj Virinoj por Paco kreis Nouveau Profil, kies celo estis senmilitarigi la israelan socion kaj kiu subtenis konsciencajn obĵetantojn kaj pledis por ŝtatservo kun socia kaj humanitara voko. Nouveau Profil estas membro de la Koalicio de Virinoj por Paco ^{[ 20 ]} . Ĝia teamo konsistas el ĉirkaŭ dek dungitoj kaj kvindek volontuloj ^{[ 21 ]} .