Parto de ĝi estas via... :-)
Eĉ se la logiko ne kapablas ĝin klarigi, vi, kiun ankaŭ miaj okuloj neniam vidis, mia koro jam sukcesas rekoni eĉ kun ĝojo kaj kontento.
Kisetojn al vi mia elkora Éva!
La kapablo eternigi iun momenton, en nia animo, ne estas facila!
Mi jam aŭskultis multe pli pri personoj kiu dediĉis sian tutan vivon al iulo kaj ricevis nur nedankemon...
La dankemo kiu vivas en via koro estas vera signo de bona animo.
Mi gratulas vin!
Se eblos por mi, tiun lastan momenton mi volus donaci al tuta tero , al cxio kio cxi tie vivas, cxar ni cxiuj dependas de ili, se la tero konservigxos sana ankau niaj postuloj estos tiaj , kaj inter ili estos miaj futuraj parencoj, amikoj, popoloj estos cxiuj kaj cxio kion mi nun amas. Mi volas lasi al ili medion sanan, vivindan kaj viveblan
Unue, Helena, pardonu mian malfruan respondon, nur hodiaŭ mi vidis vian komenton pere de mia emajlon.
Granda Pensmaniero! Mi dubas ĉu mi iel pensus tiamaniere. Malgraŭ ke mi kredas ke mi jam multe mortis en diversaj antaŭaj vivoj, mia venonta lasta momento estos por mi tiel kiel la unua...
Certe mi multe pripensos pri la vivantaj kaj vivontaj momentoj, ĉi lastaj plene el scivolemo kaj espero. Pri la vivintaj, certe la personoj estos en la ĉefa pozicio, kio pli en la mondo estas pli grava ol la personoj, kiuj ni dividis niajn spertojn surtere?!
Via ekologia vidpunkto estas aplaŭdinda! Dankon Helena por via partopreno tie ĉi!
6 comments
Éva Juhász said:
Raŝi - Audino replied to Éva Juhász:
Eĉ se la logiko ne kapablas ĝin klarigi, vi, kiun ankaŭ miaj okuloj neniam vidis, mia koro jam sukcesas rekoni eĉ kun ĝojo kaj kontento.
Kisetojn al vi mia elkora Éva!
Erzsébet Tuboly said:
Raŝi - Audino replied to Erzsébet Tuboly:
Mi jam aŭskultis multe pli pri personoj kiu dediĉis sian tutan vivon al iulo kaj ricevis nur nedankemon...
La dankemo kiu vivas en via koro estas vera signo de bona animo.
Mi gratulas vin!
Helena Tylipska said:
Raŝi - Audino replied to Helena Tylipska:
Granda Pensmaniero! Mi dubas ĉu mi iel pensus tiamaniere. Malgraŭ ke mi kredas ke mi jam multe mortis en diversaj antaŭaj vivoj, mia venonta lasta momento estos por mi tiel kiel la unua...
Certe mi multe pripensos pri la vivantaj kaj vivontaj momentoj, ĉi lastaj plene el scivolemo kaj espero. Pri la vivintaj, certe la personoj estos en la ĉefa pozicio, kio pli en la mondo estas pli grava ol la personoj, kiuj ni dividis niajn spertojn surtere?!
Via ekologia vidpunkto estas aplaŭdinda! Dankon Helena por via partopreno tie ĉi!