El kiu rivero venis la akvo kiu nin sensoifigis, preskaŭ nun, antaŭ eta tempo?
El kiu grandioza arbo estis transmutaciata la oksigeno kiun, instantece, ni spiras?
Kiu estas la fonto de la vortoj nun skribataj?
Eble ni devas plibone centri niajn dubojn ne en la deveno, sed en la celo de ĉia procedo
Tio, kio vere gravas, estas ke
La akvo kvietigis la soifon,
La oksigeno subtenis la vivon,
Kaj tiale, la vorto plenumu sian klarigeman taskon.
Tiu, kiu skribas estas ni, kaj la senco kiu devas nutri ĉion tion
Estas la estoso de "AMO AL LA PROKSIMULO"
1 comment
Raŝi - Audino said: