Bon Nadal, Antinez.
Teño unha foto igual á túa.
Pero máis chea de lembranzas, e presencias e ausencias, de vida e morte, de amor, de berros e suspiros e laídos e pasión.
Vou visitar o meu banco case every day.
E cada dia o recordo dela vai esmorecendo, esvaíndose, xa non se pousa no banco.
Un banco vacio, sempre inspira auencias..e todos temos o noso banco, o teu cheo de neve, o meu cheo de follas mortas. Muitas veces e bo, está ben recordar...pero non ai peor soedade que a que está dentro de un...e isoportable...
Espero que este ano te volvas sentar nese banco de esquecemento..e non estes só...xá nunca máis,
Bo ano e un forte abrazo
Loading
2 comments
Shafir Yalon said:
Teño unha foto igual á túa.
Pero máis chea de lembranzas, e presencias e ausencias, de vida e morte, de amor, de berros e suspiros e laídos e pasión.
Vou visitar o meu banco case every day.
E cada dia o recordo dela vai esmorecendo, esvaíndose, xa non se pousa no banco.
Imos ficando o banco e máis eu, sós.
Sós.
FELICES FESTAS, AMIGO ANTINEZ!!
Antinez said:
Espero que este ano te volvas sentar nese banco de esquecemento..e non estes só...xá nunca máis,
Bo ano e un forte abrazo