www.ipernity.com/blog/28475/400511
Veronika Fischer & bando
For tra la vasta mar'
-kanzono-
Laŭnome nur "Madame",
staris ŝi por iri for
kun solaj ŝipmatrosoj;
mi vidis kun ador'.
Haven' - jen ŝia land' -
la sopir' sur ŝipo lok',
envente plene vele;
ŝi sur ferdek' kun laŭta vok':
"For, for tra la granda mar',
jen mia cel'.
For for, estas por kompar'
jam en ĉiel'."
Mi eĉ demandis ŝin
pri la am' al viro do.
Laŭ dir' ŝi havas ĉiujn,
sed unu estus tro.
Ŝin pli logas solec',
laŭ boat' for de la ter'
ol ĉiam nur la devoj
de la maten' eĉ ĝis vesper'.
"For, for tra la granda mar'.
Ĝi estu la cel'.
For, for, estos por kompar'
jam en ĉiel'.
For, for tra la granda mar'.
Ŝi iros do for,
kun vir', kaj kun ĝis ĉe l' far'
tuj en ĉi hor'.
Ŝi staris jam kun ĉapel',
kun viro sur la kaj',
veturos nun al Singapur'
aŭ eĉ ĝis Havaj'.
Laŭnome nur "Madame",
staris ŝi por iri for
kun solaj ŝipmatrosoj;
mi vidis kun ador'.
tradukis Cezar el la kompaktdisko "Träumer"
(Sonĝuloj) de Veronika Fischer el la jaro 1995
PS: Kanzono de la germana rok-kaj popbando "Veronika Fischer", teksto de Gerulf Panach (tekstverkisto ankaŭ de Renft)
Veronika Fischer: For tra la vasta mar'
Gerulf Panach
Weit über's Meer
Man nannte sie "Madame"
Sie stand da um wegzugeh'n
Mit einsamen Matrosen
Ich hab sie oft geseh'n
Der Hafen war ihr Land
Und die Sehnsucht war ihr Schiff
Das fuhr mit vollen Segeln
Und sie stand auf dem Deck und rief
Weit weit, über's große Meer
Da will ich hin
Weit weit, das ist ungefähr
wo ich nicht bin
Ich hab sie mal gefragt
Ob's den Mann gibt den sie will.
Sie sagte Ich habe alle
Einer ist mir zuviel
Ich bin lieber allein
Wie ein abgetriebnes Boot
Als immer an der Leine
Vom Frühstück bis zum Abendbrot
Weit weit, über's große Meer
Da will ich hin
Weit weit,
Das ist ungefähr
Wo ich bald bin
Weit weit, über's große Meer
Ist sie gefahr'n
Ich sah ihr noch hinterher
An jenem Tag
Sie trug einen teuren Hut
Ein Mann war auch dabei
Das Schiff fuhr nach Singapur
oder Hawai.
Man nannte sie "Madame"
Sie stand da um wegzugeh'n
Mit einsamen Matrosen
Ich hab sie oft geseh'n
Loading
2 comments
Hans-Georg Kaiser said:
Amike, Cez!
PS: Kantotekstoj estas ofte rande de lingvaj kompromisoj, se temas pri la lingvo mem. Do, ili ne nepre ĉiam rekomendindas por la lernado de Esperanto:). Tio validas por poezio entute, ĝi estas, se bonega, ofte ekstreme individueca, do ne nepre ĉiam laŭ lingvonormo. Tamen, mi penas pri simpla stilo sen manierismoj. Bonega stilo estas ĉiam simpla kaj ne komplika, komplike verki ĉiu povas, sed simple ne:). Kiu volas enpenetri en bonan stilon, tiu devas forlasi ĉiujn kapricojn, ĉiun vantecon kaj studi la majstrojn.
.
Hans-Georg Kaiser said:
por mi Esperanto estas ankaŭ modellingvo por tio, kion oni faru kaj kion ne rilate al lingvo...jam pro tio Esperanto ne estas vana okupo:) Nur la lernado de Esperanto ne povas esti modelo por la lernado de aliaj lingvoj, en Esperanto oni ne devas lerni vokablojn, oni devas nur solvi ilin kiel enigmon, fakte malkodigi. Kaj la reguloj lerneblas en mallonga tempo. Ĉion kion la brila stilisto Wolfgang Schneider, unu el miaj plej ŝatataj verkistoj pri bona stilo (kun Reinders), postulas por la gernana lingvo, Esperanto jam efektivigis, tio estas por mi vere pensiga kaj instrua. Mi estas konvinkita, ke Esperanto estas jam nun pli alta ŝtupo de la evoluo de lingvoj, certe laŭ strukturo, iam ankaŭ laŭ praktikata uzado.
Via Cez!
PS: Pri facileco. Laŭ strukturo Esperanto estas tre simpla, do avantaĝe por komencantoj, sed laŭ enhavo ĝi ne povas estis pli malkomplika ol nia mondo, ĉar lingvo esence estas formo de la respegulado de l' mondo, ĉu?