Atahualpa Yupanqui

Demandetoj al Dio


Iutage mi demandis:
Praavo, kie do estas Dio?
Mia praavo fariĝis malgaja
kaj ne donis respondon.

Mia praavo mortis sur la kampo.
Sen pekokonfeso kaj sen preĝo.
La indiĝenoj entombigis lin,
kun bambufluto kaj tamburo.

Pli poste mi demandis: Patro,
kion vi scias pri Dio?
Patro fariĝis serioza
kaj ne donis respondon.

Mia patro mortis en la minejoj.
Sen kuracisto kaj sen helpo.
La oro en la posedo de la patrono
estas kolorita per sango.

Mia frato vivas en la montoj
kaj scias eĉ ne unu floron.
Malario, ŝvito kaj serpentoj,
tio estas la vivo de arbohakisto.

Ke nur ne iu demandu lin,
ĉu li scias, kie estas Dio.
En lia domo neniam estis
tia eminenta sinjoro.

Mi kantas survoje.
Mi kantas ankaŭ en prizono
kaj mi aŭskultas la voĉon de la popolo,
kiu sonas pli bone ol mia.

Estas io surtere,
kio estas pli grava ol Dio.
Neniu kraĉu sangon,
por ke alia vivu pli oportune.

Ke Dio gardas pri la povruloj?
Eble jes, eble ankaŭ ne.
Certe estas, ke Li tagmanĝas
ĉe la flanko de la patrono.

Tradukis Cezar
el la sekva germana traduko



Atahualpa Yupanqui

Kleine Fragen zu Gott


Eines Tages fragte ich:
Großvater, wo ist denn Gott?
Mein Großvater wurde traurig
und gab mir keine Antwort.

Mein Großvater starb auf dem Feld
Ohne Beichte und ohne Gebet
Die Indianer setzten ihn bei.
Mit Bambusflöte und Trommel.

Mit der Zeit fragte ich, Vater
was weißt du über Gott?
Mein Vater wurde ernst
und gab mir keine Antwort.

Mein Vater starb in den Minen
Ohne Arzt und ohne Beistand.
Das Gold im Besitz des Patrons
ist mit Minenblut gefärbt.

Mein Bruder lebt in den Bergen
und kennt keine einzige Blume.
Malaria Schweiss und Schlangen.
Dies ist das Leben des Holzfällers.

Dass ihn ja keiner fragen möge,
ob er wüsste wo Gott sei.
Nie war in seinem Haus
solch bedeutender Herr.

Ich singe unterwegs.
Ich singe auch im Gefängnis
und hör auf die Stimme des Volkes,
die besser klingt als die meine.

Es gibt etwas hier auf Erden
das wichtiger ist als Gott:
Keiner soll Blut spucken müssen,
damit andere besser leben.

Dass Gott über die Armen wacht?
Vielleicht ja, vielleicht auch nein.
Sicher ist, dass er zu Mittag speist
an der Seite des Patrons.