Ankoraŭ juna, inter verdaj branĉoj,

El seka pajlo, turtin' neston faris.

La nokt' ĝin vidis ĝiajn ovojn kovi,

L' Idaron flegi ĝin L' aŭror' rigardis.

Flugilosvinge la bird' iris foren,

Ĉe krutaj montoj ĝi nutraĵon serĉis

kun fruktoplena gorg' atingis neston

kaj la birdojn per rukuloj vekis.

Ĉasist' observis la turtinon, gaja,

Tamen al ĝi kruelecege pafis

kaj agonie la mizera birdo

Sub flugilar' sia, la filojn gardis.

Ĝia kunulo sur najbara laŭro

la tutan nokton dolorĝeme restis,

L'auror' la fridan hejmon banis perle

kiam denove ĝi ĉielen venis.

Tradukis Esperanten el la hispana Inĝ. Libardo Mejia, el Kalio-urbo