Post edziĝo dum7 longaj jaroj, Bob estis nun liberigita de la malbono. Li adiaŭis la edzinon kiu dum la lastaj 3 jaroj havis 5 amantojn kaj por li apenaŭ plu havis afablan vorton. Dum longa tempo Bob cerbumis kial la edzino ne plu volas amindumi kun li, sed la tago kiam li malkovris ke ŝi havis nekredeble riĉan amaton, li komprenis ke ŝi ne estis pli ol simpla putino kiu fikis por la mono kaj por esti vidata kun tiu fama riĉulo. Sekvis aliaj, ĉiuj samaj riĉaj, tempo de tempo ŝi havis du amantojn samtempe.

Estis la 70-aj jaroj en la antaŭa jarcento kaj Bob loĝis proksime al Nederlanda landlimo kie la normoj estis tre leĝeraj kaj fiki kun tiu aŭ tiu estis, nu, normala afero. Bob ne sentis sin tute kontenta pro la situacio sed vidu, la edzino estis filino de gravaj personoj kiuj eĉ havas amikan rilaton kun la grafo kiu loĝas en kastelo kaj Bob mem estis nur filo de proleta familio. Bob estis nur simpla laboristo kaj li nepre ne volis montri sin etburĝa kaj mallarĝpensa kiam li malkovris ke edzino 'pisis apud la poto' kiel oni diris en la urbo de kie li venis. Do li faris du aferojn. Li traglutis la humiligon kaj zorgis ĉiun tagon por ke li almenaŭ havu ideon kiel havi sekson. Jes Bob havis nur 30 jarojn kaj estis en la plej bona formo de la homa vivo.

Nun li sidis en la butiko kiun li malfermis en kiu li vendas sportvestaĵon, nu, la kutimajn aferojn kiujn sportistoj bezonas.

Dum kelkaj monatoj li havis rilaton kun juna knabino. Nur 19 jarojn ŝi havis kaj montriĝis ke ŝi naskiĝis por havi sekson. Ŝi faris aferojn ĉe Bob pri kiuj li nur legis en maldecaj revuoj kaj li devas konfesi ke tiuj maldecaj aferoj ne malplaĉis al li. Antaŭ semajno li parolis longe kun la juna virino kiam ili revenis de dancejo Plaĉis al Bob rigardi al la homojn kiuj dancas sed mem li ne estis spertulo. Li ja kapablas malrapidan dancon en kiu ekzistas eblo interŝanĝi kisojn, okupo pri kiu Bob klopodis specialiĝi, sed danci kiel tiuj spertuloj estas perdita afero por Bob.

Li vidis kiel la juna virino dancis kun junaj viroj kaj komprenis ke li, kiu havis 11 jarojn pli, nur forprenis la junecon de la knabino. Li proponis disiĝon kaj ŝi relative trankvile akceptis sed tamen petis ĉu eblas de tempo al tempo amindumi. La demando donis grandan doloron al Bob ĉar li nepre volis diri jes. La knabino havis piĉon kiu ĉirkaŭis la kacon kiel belaj multekostaj gantoj la manojn de riĉuloj. Mem Bob neniam posedis gantojn sed estis penso de li pri piĉo kaj kaco.

Nun li sidis en butiko, sufiĉe trista, la kapo preskaŭ malpli alta ol la ŝultroj, iom rigardante al la planko de la ofico en kiu li estis.

Telefono! “Halo”

“Saluton Bob, estas mi Lea, la fratino de Jan kie vi ĉiam aĉetas viajn vestaĵojn”!

“Kio vi diras”?

“Jes mi estas tiu belulino kun longa bruna hararo”!

“Kion mi volas? Nu mi aŭdis ie tie ke vi forlasis edzinon kaj mi nur volas scii ĉu vi ne sentas tro sola”?

“Nu kiam vi sentas vin sola, kial vi ne venu viziti min?

“Kiam? Nu ĉu vi fermas butikon dum paŭzo de tago? Ĉu 2 horojn fermita? Bone ankaŭ mi fermas butikon dum 2 horoj do ensaltu en aŭton kaj venu por ke ni iom povu babili”!

“Iom babili kun bela virino.” La ideo plaĉis al Bob kaj rapide li surmetis puran kalsonon kaj ŝtrumpojn. Kial? Li damne ne sciis sed per puraj ŝtrumpoj kaj kalsono li eniris aŭton kaj veturis 3 km al la butiko de Lea.

Ŝi jam atendis lin kiam li alvenos sur la placo kie estis ŝia butiko. Ŝi staris en bela suna lumo kaj jes, ŝi estis bela virino. Ŝi kisetis lin kaj invitis Bob en la salonon malantaŭ la butiko. Lea odoris bone per konata parfumo, sed Bob ne memoris la nomon ĉar li jes aĉetis de tempo parfumon por edzino siatempe, sed flaris tiam la 20 boteletojn por elekti tion kio plej plaĉis al li.

“Mi havas iom da pano kaj fromaĝo kaj freŝan kafon”, diris Lea.

La pano estis bongusta same la fromaĝo kaj kafo. Bob tuj sentis ke la mano de virino aldonis iun guston kiu plaĉis al li. Fakte Bob ŝategis virinojn. Estis bona decido de la dioj krei virinojn ĉar sen ili la mondo certe ne estis agrabla.

“Mi donos iom pli da kafo al vi” diris Lea kaj ŝi ekstaris de seĝo en kiu ŝi sidis.

Ŝi devis por iri al kuirejo pasi ĉe la seĝo de Bob kaj kiam ŝi faris tion ŝi ekkaresis la vizaĝon de Bob. Estis nekredeble bona sento kaj Bob rigardis al Lea kaj Lea proksimiĝis kaj komencis kisi Bob kaj 1 minuton poste ili ambaŭ kuŝis sur la tapiŝo tute nudaj.

“Mi bezonas la brakojn de viro” diris Lea, sed samtempe ŝi karesis iun alian ol la brakoj de Bob. Ho ve! Ho ve! Iu ne funkciis. La kutime vigla kaco restis kuŝanta sur femuro de Bob.

“Eble mi estas iom nervoza diris li nervoze, “eble baldaŭ funkcios, normale funkcias, funkcias pli ol kontentige”!

Lea iom ŝanĝis la manieron kiel ŝi kuŝis kaj tuj poste Bob sentis kiel la lipoj de Lea ĉirkaŭis la kacon kaj tiam komencis suĉi malrapide. Ne eblis ke li diru aŭ pensu ion. Neniam virino faris tion al li sed tio ne signifas ke li neniam revis pri tio.

Li ne bone sciis kion fari. Ĉu li nun devas leki ŝian piĉon aŭ iom fingrumi ŝin? Ho ve li pensis eĉ dum amindumado la vivo estas unu granda problemo.

Tiam li vidis ke Lea leviĝis, turnis sian vizaĝon al Bob kaj ŝovis la kacon kiu estas pli granda ol Bob kutime vidis ĝin en sian kaneleton. Estis iom malseka kaj varma en ĝi kaj Bob komencis fari la movojn por ke la kaco ŝovu en kaj el la vagino de Lea.

Ŝi iom klinis sin kaj donis mamon al Bob. Ne estis granda mamo, sed dio mia kiaj cicoj. Ĉiu bebo en la mondo devas revi pri cicoj kiel tiuj de Lea li pensis kaj jam havis unu en sia buŝo.

“Suĉu forte”, diris Lea kaj samtempe Bob sentis kiel ŝi premis kun piĉo lian kacon.

Tiam okazis granda fulmotondro en la kapo de Bob kaj li pensis ke li ekmortis. Estis Sodomo kaj Gomoro kiu samtempe eksplodis en la kapo, sed strange, ege plaĉis al Bob. Tiam li sentis ke Lea kuŝis sur lia korpo.

“Ho - ŝi diris - ho kara mia kiel bona tio estis. Kie vi kaŝis vin dum la jaroj? Ĉu vere tiu stultulino forlasis vin? Ĉu ŝi pensas trovi ion pli bonan en vivo”?

“ Jes - mi diris - iunkun multege da mono?”

Lea ekstaris petis ke Bob restu kuŝante kaj revenis kun varma tuko per kiu ŝi lavetis la kacon. Bob komencis karesi ŝin kaj iomete pinĉis ŝiajn cicojn. Ŝi venigis cicojn pli proksime ĉe lia buŝo kaj li rekomencis suĉi unu kaj alian kaj ree unu kaj ree alian kaj tiam li sentis ke kaco revekiĝis. La manoj de Lea karesis lian tutan korpon kaj vere pro hazardo ŝi pasis ĉe kaco, krietis “ek” kaj denove ŝovis kacon en la varman piĉon.

Bob klopodis pensi ke kutime li ne kapablis tion, sed nu ja, li faris denove la amindumajn movojn. Li eltenis multe pli longe nun kaj apenaŭ aŭdis ke Lea diris; “Pli forte! Metu ungojn pli forte en mian karnon, Donu iom da doloro al mi. Bob havis la kutimon obei virinojn do, preskaŭ aŭtomate li faris kion Lea petis. Ie ege for de la mondo li sentis ke ŝi mordis lin sed ne, li vere ne konsciis kio okazis. Estis ĉielo ĉu?Jes, li mortis kaj nun estis en la ĉielo.

Tiam li sentis ke Lea ege forte gratis lian bruston kaj samtempe aŭdis tre altan sonon kiu ŝajne daŭris eterne. Li ne plu eltenis kaj ekhurlis kune. La spasmoj sinsekvis kaj li sentis kvazaŭ li neniam plu povos fini ĉi tiun orgasmon.

Ili kuŝis unu apud la alia, forte spirante. Li tenis ŝian manon kaj ŝi karesis la hararon ĉirkaŭ la kaco. “Eble - li pensis - mi restu kuŝante ĉi tie? Iel ajn mi ne plu povas ekstari, mi mortis kaj mi estas lama nun kaj devas resti kuŝante por ĉiam.

Kiam li nun trankvile restas kuŝante li eble povus resti ĉe Lea kaj tiam li denove trovos forton amindumi kun ŝi?

“Venu - Lea diris - mi havas malgrandan duŝon ĉi tie. Ni povas lavi nin. Ŝi lavis Bob per bonodora sapo kaj li lavis ŝin. Tiam ili sekfrotis unu alian per bantuko kaj iris al la salono kie komencis ĉion. Tie ili metis sin, nudajn sur la seĝo.

Bob rigardis al Lea. Ŝi ne estis tre altstatura certe ne dika, sed ankaŭ ne malsanaspekte magra. Li 30 jaraĝa aspektis bone. Li sportis regule ne tro sed sufiĉe por teni bonan figuron. Lea havis longan hararon, sed ĉe piĉo iom malmulte ĉar ŝi klare tondis parton. Plaĉis al Bob ke ŝi faras tion. Edzino ne faris tion, sed nu ja, ŝi ankaŭ jam delonge ne plu fikis kun li, do entute ne gravas.

Lea vidis ke Bob rigardis al ŝia piĉo kaj ŝi iom pli malfermis la krurojn. Ŝi havis sufiĉe grandajn vulvolipojn kaj Bob ne povis elteni, metis sin antaŭ ŝi sur genuoj kaj lekis la vulvon. Tuj Lea reagis, aŭ pli bone dirite la klitoro kiu rektiĝis iom. Bob metis la langon kontraŭ klitoron kaj Lea komencis ĝemi.

Pli kaj pli li movigis la langon kaj samtempe Lea ĝemis pli laŭte. Li suĉis la vulvolipojn per siaj lipoj kaj per lango li karesis la klitoron. La ungoj de Lea eniris la karnon de lia dorso kaj Bob plifortigis la suĉado-karesadon de la erogena zono. La piĉo de Lea malfermiĝis pli kaj pli kaj li puŝis sian langon inter la vulvolipoj. Denove la alta sono kaj Lea prenis la kapon de Bob kaj puŝis lian vizaĝon kaj buŝon tiel forte kontraŭ sia piĉo ke Bob apenaŭ plu povis spiri.

Bob ne komprenis sin mem. Ĉe edzino li neniam havis emon lange-karesi la piĉon kaj nun ĉe Lea, estis festo. Li volis diri deserto sed ne, estis dua ĉefplado.

“ Mi serĉas nun ĉenon kaj mi neniam plu lasos vin eskapi” diris Lea. “ Mi ne eskapos kara, ne timu, mi restas ĉe vi ĝis malfrue”! Iel ajn ne plu havis sencon reiri al sia butiko ĉar post horo li devis fermi ĝin por la vespero.

“Kie vi loĝas nun”, ŝi demandis. “Iom en butiko kie mi dormas sur komforta seĝo kaj aferoj kiujn mi prenis kiam mi forlasis edzinon estas ĉe gepatroj kie mi ankaŭ havas liton”, li respondis.

Matene je la 6-a Bob klopodis kalkuli kiel ofte li amindumis kun Lea, sed sentis tiel febla ke pensi apenaŭ eblis. Li prenis duŝon, sed sekundon poste ŝi staris kun li sub la akvo. Bob ne bone sciis ĉu plaĉis aŭ ne? Dum kelkaj jaroj li apenaŭ amindumis sed nun - ĉu ne estas iom tro?

Kiam Lea kaj Bob adiaŭis por iri al siaj butikoj ili promesis unu la alian revidi la vesperon je la 8-a en apartamento de Lea.

Lea havis belegan apartamenton kaj montriĝis ke ŝi ankaŭ ne havis mankon da mono laŭ aspekto de mebloj kaj ĉio kio estas en la apartamento.

Bob pensis tutan tagon pri la travivaĵoj. “Kio okazas nun”, li pensis. “Ĉu estas reala afero aŭ iu revo? Jes evidente estas la komenca fikado de junaj homoj kiuj havas bezonon amindumi kaj certe post kelkaj tagoj la afero iĝos normala. Kia sana virino” Bob pensis.

Je la 8a vespere li atendis ŝin antaŭ ŝia apartamento. Li ne pensis pri la katastrofo kiu nun okazis en lia butiko. La edzino kiu forŝtelis pli ol duonon de la varoj. Mono mankas kaj pro politika kialo, Bob loĝis en vilaĝo de edzino kaj ne plu en sia amata urbo, kaj liaj amikoj estas precipe urbanoj ne vilaĝanoj, tiuj homoj prenis la flankon de la katolika familio de la edzino. Eĉ la pastro predikis ke Bob estas diablo mem kiu forlasis la karan edzinon kaj ke prefere oni ne aĉetu varojn ĉe li (aŭtenta afero). Ke kara edzino ornamis lin per kornoj kaj tio jam 5 foje la pastro ne menciis.

Jam ofte Bob spertis en vivo ke je momento de bezono, solvo sin anoncis sed nu, ja li eble devas piedbati solvon por ke ĝi rapide anoncu sin.

Lea alvenis tuj post li kaj apenaŭ li atingis kun ŝi pordon de apartamento aŭ ŝi jam malzipis sian ĵinson. Jen komenciĝo de 3 taga semajnfino ĉar lundo estos feriotago.

Dum la semajnfino Bob lernis du gravajn aferojn. Unue; Lea estis virino kun granda seksa apetito kaj due; Lea estis nekredeble bonkora, afabla virino kun kiu tempo estas agrabla.

La semajnfino komenciĝis per longa kisado kaj tiam Lea preparis manĝon plej bongustan. Post manĝo Lea invitis lin apud ŝi por iom babili. Ŝi volis scii ĉu Bob daŭre havis amsenton al edzino. La “ne” de Bob estis firma kaj rekta. Tiam Lea rakontis ke nur malofte ŝi havas amantojn kaj ke ili neniam longe restas ĉe ŝi malgraŭ la fakto ke ŝi faris ĉion por esti bona amatino/edzino. Ne, neniam ŝi edziniĝis, sed estis nur esprimmaniero.

“Mi ŝategas amindumi” ŝi diris. “Por mi amindumi estas manĝo kaj trinko samtempe”. Bob konfesis ke li malhavis la lastajn jarojn amindumadon kaj ke li nun estas kontenta esti ĉe Lea.

“Ĉu ni vidu ĉu eble ni povas esti bona paro” Ŝi petis kaj Bob diris “Jes kial ne, ne mankas io por klopodi ĉu ni povas sukcesi”!

Lea senvestiĝis kaj staris tute nuda antaŭ Bob. “Rigardu bone - ŝi diris - kaj diru ĉu mi havas belan korpon? Ĉu estas io kio ne estas bela kaj se estas diru.” Bob vidis nur belan virinon kaj konsideris la demandon tute superflua.

“Karesu min nun “ petis Lea kaj Bob ekstaris kaj komencis karesi Lea.

“Karesu per dorsoflanko de la manoj. Jes tiel kaj nun kisu mian kolon, jes tenere daŭrigu. Karesu flankojn de mia korpo, jes ankaŭ per dorso de manoj. Karesu pli kara, jes ĝis koksoj, karesu ankaŭ koksojn. Puŝu vin pli proksima al mia korpo per la via. Kisu min — amu min. Kaj Bob kaj Lea amindumis plej teneran.

Estis strange ke dum la 3 tagoj ili amindumis ofte sed ĉiam Lea komencis diri kion Bob devis fari. “Metu vin unue komforte antaŭ vi lange dorlotos klitoron. Pinĉu pli forte la cicojn mi bezonas ke vi pinĉu ilin karesu min nun denove. Ne jam donu orgasmon al mi atentu! Jes nun vi povas daŭrigi.”

Post 3 tagoj Bob ŝanĝis de amatoran amindumadon al pli profesia. Jes la amindumado estis daŭre tro ofta sed ne estis problemo por Bob sekvi ŝin kaj li estis certa ke post kelkaj tagoj la afero iĝos normala.

Estis iom strange, sed Lea estis kiel Ĵekil & Hyde. Estis tagoj ke ŝi havis grandegan bezonon al tenereco kaj jes vere tenereco. Tiam ŝi petis karesojn kaj kisojn kaj petegis prokrastigi orgasmon kiel eble plej longe Aliajn tagojn ŝi estis la furio, kiu volas esti prenita per plej granda forto. Al Bob plaĉis precipe la teneraj tagoj.

Lea estis nimfomano pri tio ne ekzistis duboj post kelkaj semajnoj kune.

Jam la duan tagon ŝi petis al Bob razi ŝian piĉon, nu ja la hararon kaj poste ŝi klarigis al Bob kiel li devis lange tuŝi kian lokon, kion li devas fari kaj kiel intence. Estis instruo nekredebla por Bob, ĉar kun edzino fantazio neniam ekzistis. Plaĉegis al Bob ke ŝi, la varma Lea, diris kion ŝi ŝatis kaj kion ne kaj ke ŝi sen ĝeno eksplikis tion.

“Ĉiam havu respekton al virino kaj neniam estu egoista kiel ĉiuj viroj estas” ŝi instruis.

En domo Lea neniam surhavis kalsonon kaj ĉiam kotonan jupon. Ŝiaj mamoj ne ĉiam bezonis subtenilon ĉar kvankam ili laŭ modelo estas belegaj, ili ne havis grandecon kiu puŝis ĝin malsupren. Fakte la kutima vestaĵo en domo de Lea estis jupo kaj en sekundo ŝi povis forigi ĝin.

Iun dimanĉon Lea proponis por iri al danc-salono ekster la urbo. Bob diris ke li ne estas bona dancanto kaj krom malrapida danco, li estas nulo en la arto de dancado. Sed li aldonis ke plaĉas al li rigardi al homoj kiuj estas bonaj dancantoj.

Ambaŭ vestis sin bele Bob surhavis bluan kostumon kaj Lea belan jupon kiu donis al ŝiaj kruroj la spacon por moviĝi. Aŭte ili iris la danc-salono. Estis dimanĉa posttagmezo ĉar tiam, diris Lea venas la plej bonaj dancistoj.

Ili elektis belan tablon ĉe fenestro por ke Bob ankaŭ povu rigardi al naturo kiam la dancado perdos lian intereson.

La dua muziko jam sufiĉis al Lea por peti al Bob danci “slow”. Kiel eble plej elegante Bob klopodis danci ĝis Lea flustris en lia orelo ; “ Mi ne surhavas kalsonon kaj jam estas tute malseka. Mi surhavas ŝtrumpojn kiujn mi tenas per teniloj vi vidos kiam mi dancos valson aŭ rokerolon. Kvankam tiun tagon ili jam dufoje amindumis Bob havis erekecion. Li komencis pensi ke li ne plu estas normala, sed tiu Lea povis frenezigi lin ĉiun momenton de la tago ĉiun sekundon de la horo.

Lea puŝis sian genuon inter la kruroj de Bob kaj li mallaŭte ĝemis.

“Mi frenezigos vin tiel ke vi petegos preni min poste en la naturo. Mi frenezigos vin ĝis vi ĝemos pro deziro” diris Lea. La sekvan dancon venis viro kiu dancis kun Lea valson. Ŝia jupo svingis kaj plialtiĝis tiel ke tempo de tempo Bob povis vidi la tenilojn de la ŝtrumpoj. Li timetis ke la danco iĝos pli rapida kaj ĉiuj povus vidi la nudecon de Lea. Apenaŭ Lea sidis sur seĝo dum la tuta posttagmezo kiam ili restis por danci. Ofte Bob vidis ke la jupo leviĝis tiel ke li preskaŭ vidis nudan femuron. Sed li ankaŭ vidis kiel Lea regis la virojn. Bob iĝis ĵaluza. Li havis senton kiun li neniam spertis sed li nekredeble ĵaluzis. Kiam ili foriris el la danc salono Lea tuj premis sin kontraŭ li kaj flustris kun varma voĉo:” kaj nun ĉu vi bezonas min, ĉu vi prenas min nun aŭ ĉu mi lasas vin indiferenta. Evidente ŝi ankaŭ regis Bob. Bob sopiris al ŝia korpo al ŝia nudeco kaj li malamis sin ke li ne povis deteni sin ĝis hejme.

3 monatojn ili estis kune nun kaj Bob sopiris al diskuto pri interesa temo. Pri filozofio aŭ kial ne pri politiko, sed ĉiu parolo kun Lea finiĝis en lito aŭ surplanke. Ŝi estis nesatigebla. Daŭre ŝi konsilis al Bob kiamaniere li devis amindumi kun ŝi kaj Bob sopiris al amindumado en kiu li eble nur simple enirus la vaginon de virino kaj amindumus laŭ la plej enua maniero. Li klopodis paroli pri tio kun Lea, sed ĉiam ŝi manipulis lin al amindumado.

Li pensis ke en aŭto li estus sekura, sed kiam li proponis veturi al maro, ŝi komencis suĉi kacon jam kiam ili estis 20 minutojn survoje.

Estis pli, aliaj virinoj kolektas aĵojn por ornami domon. Lea kolektis aĵojn per kiuj ŝi povis stimuli piĉon aŭ per kiu Bob devis puneti ŝin. Ŝi ne vere estis SM adepto, sed tempo de tempo ŝategis havi fortan sekson.

Bob komencis kalkuli la fojojn kiom da ili amindumis ĉiun tagon. Li mem ne kredis ke 3 fojoj tage estis trankvila tago kaj ke jes estis tagoj de 5-6 fojoj iam eĉ 8 foje sed Bob ne certis pri tio ĉar post iom da tempo la penso ne plu bone funkciis.

Ĉiun trian tagon li devis razi la piĉon, ĉar komenciĝanta kreski hararo jukis aŭ Lea volis instrui lin per klara bildo kiel li devis leki piĉon,vulvolipojn, klitoron.

Li komencis kolekti la necesan kuraĝon. Klopodis ne vidi kiom bonkora virino Lea estis kaj kiel bone ŝi kuiris.

Restis 2 tagoj por plenigi 4 monatan kunecon kiam Bob kuraĝis diri ke li forlasas ŝin. Estis terure. Lea ploregis, petegis, promesis al Bob pli ol la ĉielo, sed Bob tiel bone preparis sin, tiel bone pripensis la aferon ke ŝi ne sukcesis konvinki lin.

Du tagoj poste Bob foriris. La tagon antaŭe la juĝisto en la urbo deklaris lian komercon bankrota. Li ne havis lokon por iri. Li ne volis esti la honto de la familio. Li ne volis doni doloron al gepatroj dirante ke li malsukcesis en rilato kaj bankrotis. Tiun vesperon li dormis en belega stacidomo de la urbo kaj la tagon poste kaj la tagon poste, ktp, ktp Tri monatoj poste li rehavis laboron kaj iom da mono por lui etan apartamenton kun duŝo kaj varma akvo kaj li povis rekonstrui la vivon.

Neniam li povis forgesi Lea kaj estis granda ĉagreno ke li 8 jaroj poste aŭdis de la frato de ŝi, ke ŝi mortis. Nur tiam, kiam li ricevis la bildeton kiun oni kutime donas dum funebro Bob eksciis ke Lea havis 9 jaroj pli ol li.

Li neniam bedaŭris ke li interkonatiĝis kun ŝi. Li fakte havis grandan respekton por ŝia honesteco. Ŝi estis kiu ŝi estis kaj ŝi instruis Bob pri virinoj kaj kiel respekti virinojn.

Mil erarojn li faris en la vivo. Grandegajn stultaĵojn. Eble vundis homojn, virinojn, sed neniam intence kaj li restis ĉiam ĉe lia opinio ke Lea estis donaco en la vivo. Dum la jaroj, li perdis la iamajn spertojn pri amindumado kiun Lea instruis lin ĉar vidu, spertojn oni devas ekzerci kaj Bob renkontis nur unu Lea en sia vivo.