"Atendante ŝanĝojn al studprogramo de malamo", (anglalingva) eseo de Nirupama Subramanian, bonege argumentas pri la urĝa tasko reformi la lernolibrojn en registaraj lernejoj en Pakistano. La eduksistemo, laŭ ŝi, instruas "ekstremismon, netoleremon kaj nescion".

Ŝi citas la pakistanan fizikiston kaj edukiston Pervez Hoodbhoy kiu, en lastatempa kunsido, montris lernolibron pri la urdua alfabeto. Jen la literoj kun siaj klarigvortoj:

• alif: Alaho
• be: banduk (= pafilo)
• te: takrao (= kolizio; montrata per bildo de aviadilo kiu kolizias kun la Ĝemelaj Turoj!)
• ĝim: ĝihado (= sankta milito)
• ke: khanĝar (= kataro/ponardo)
• he: hiĝab (= islamanina vualo)

Subramanian ankaŭ aludis al influa (anglalingva) esplorstudo de 2002, La subtila subfosado: la stato de studprogramoj kaj lernolibroj en Pakistano kiu akre kritikis la lernolibrojn pro iliaj mankoj, falsaĵoj kaj ideologiaj sintenoj.

La aŭtoroj de la studo faris rekomendojn pri lernolibroj kiuj estas historie pli ĝustaj, ne tiom agrese islamecaj, ne incitas malamon (aparte al hinduoj kaj al Barato), kaj traktas religiajn malplimultojn en Pakistano kaj virinojn pli justece kaj respekteme. Rezulte, la ŝtata edukinstanco eĉ verkis tute novan studprogramon. Sed tiun studprogramon oni ankoraŭ ne uzas en la registaraj lernejoj de Pakistano.