Hieraŭ vespere, revenante de monto mi plukis kelkajn fasketojn da eŭrialoj, kratagberoj kaj burĝonantaj kamelioj.

Mi enmetis ilin en ferpoto, kaj ĝin pendigis sur la muro.

La brilruĝaj kratagberoj kaj helflavaj eŭrialoj donis reliefon al freŝverdaj folioj de la kamelioj, kaj tio estas neniel pentrebla ĝenro

La nigra ferpoto eĉ similas al roko kovrita de dika likeno.

Hodiaŭ matene, vekiĝante el profunda dormo mi tuj flaris delikatan aromon de nekonata floro, plenan en la tuta ĉambreto.

De kie blovis la odoro?

Efektive la kamelioj metitaj en la ferpoto ja disvolvis kvar blankajn florojn!

Ah, la malfrua aŭtuno vivas en mia poto!

el esperanto.cri.cn/2841/2017/12/29/262s196688.htm