Tre bona historio!

Ankaŭ mi ŝatis partopreni ĉi tiun historon, malgraŭ ke la rezulto kostis iom pli por la gepatroj de mia kolego! :-)

:-))

Mi ĵus memoris ke, kiam mi estis filmanta en EASP - esperanta asocio de San Paŭlo, mi demandis al iu persono: KIEL VI NOMIĜAS? La persono ne sukcesis respondi antaŭ tiom da timego rilate al la filmmaŝino. Ĉiu el ni povas senti sin silentigita en kelkaj situacioj...
Dankon pro via komento Peter!!

:-))

Kara amiko Raŝi, mi ne povas ridi eĉ rideti pri tia (trista) afero, ĉar via kompatinda kolego ne sukcesis sian ekzamenon pro la granda stulteco de tiu instruistino, kiu eĉ ne lasis al li ian eblon por provi komuniki... Tio ne estas digna sinteno de supozita edukistino, ĉu ne?

Mia kara Mikelo, mi povas diri al vi ke, en la momento de la okazaĵo kaj kekaj jaroj poste, la afero ĉiam tuŝis min en serioza sfero.... hodiaŭ, pli ol 30 jaroj poste, la historio ridetigas min. :-)
Des pli bone ke la situacio ne okazis en normala lernejo (ĝi koncernas pri ekstera kurso). Imagu se la persono devu ripeti la tutan jaron de ĉiuj studobjektoj.... matematiko, portugala lingvo, ktp nur pro ia fuŝa angla ekzamento.... bone ke estis nur nedevigata kurso...

Jes, vi pravas kara amiko Raŝi, feliĉe, ke ne temis pri tre grava ekzameno, tamen... (ni) instruistoj kaj edukistoj normale devus esti pli toleremaj kaj paciencemaj, ĉu ne?

Jes, sendube!! :-)